Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ έως 31/3/2019). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.
Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη Λογοτέχνιδα, Κατερίνα Κοφινά, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΦΙΝΑ
1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;
Ο δρόμος προς την γνώση.
2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;
Τα πάντα. Από το να σκέφτεται να υλοποιεί, να ονειρεύεται. Να έχει την γνώση για οδηγό του.
3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;
Γιατί ο κόσμος έχει αφεθεί στο να γεύεται αυτά που του πασάρουν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Το κάθε τηλεσκουπίδι. Δεν θέλει να σκέφτεται. Να ψάχνει. Το εύκολο είναι το έτοιμο. Όπως το έτοιμο φαγητό. Τρώγεται γρήγορα είναι φτηνό και γεννά όγκο. Δεν νομίζω πως στο μέλλον η ποίηση θα αναγεννηθεί από τις στάχτες της, αν πρώτα εμείς δεν αλλάξουμε την συμπεριφορά μας γενικά, και ως προς σε αυτή και ως προς την λογοτεχνία γενικά.
4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;
Για μένα η ποίηση είναι ένας ωκεανός όπου κολυμπώ στα νερά του. Δροσίζομαι και γεύομαι την αλμύρα της.
5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;
Ξεκίνησα στα 27 μου να γράφω στίχους αλλά με κατέκτησε ο πεζός λόγος. Η μητέρα μου ήταν αυτή που μαζί με τον αδερφό μου μας έκανε να αγαπήσουμε το διάβασμα και την ποίηση.
6. Γιατί γράφετε;
Γράφω γιατί αυτό μου αρέσει. Με ικανοποιεί. Γράφω τα μυθιστορήματα μου γιατί θέλω να πω κάποια πράγματα και τα λέω με αυτό τον τρόπο. Γράφω γιατί αυτό με απελευθερώνει.
7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Οι άνθρωποι είναι η πηγή της έμπνευσης μου μιας και παρουσιάζουν την μεγαλύτερη πολυπλοκότητα ψυχοσύνθεσης. Το σκοτάδι επίσης. Η φαντασία και ο τρόμος μιας και από παιδί διάβαζα ιστορίες με φαντάσματα και αστυνομική λογοτεχνία.
8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;
Δε νομίζω πως μπορώ να κατατάξω το έργο μου σε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Το πρώτο μου βιβλίο <<Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ>> ήταν κοινωνικού περιεχομένου. Το δεύτερο <<ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΥ>> ήταν μυστηρίου και φαντασίας. Το τρίτο μου που θα βγει μέσα στο 2019 είναι τρόμου. Και έχω άλλα τρία βιβλία που έχω γράψει πάλι με κοινωνικό θέμα και ένα ακόμα μυθιστόρημα αστυνομικού περιεχομένου που και αυτό δεν έχει ακόμα εκδοθεί.
9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.
Αν και έχω εκδώσει δυο βιβλία το τρίτο μου θα βγει το 2019 η γραφή μου είναι απλή χωρίς να είναι επιτηδευμένη. Γράφω με γνώμονα το συναίσθημα και μόνο. Γράφω ότι μου βγει εκείνη την στιγμή χωρίς να γυρίσω να το διορθώσω επειδή μπορεί να μην είναι σωστά διατυπωμένο. Το πρώτο μου βιβλίο <<Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ>> είχε ένα κοινωνικό θέμα , όπως αυτόν του έρωτα δυο αγοριών σε μια κλειστή κοινωνία ενός νησιού. Ένα θέμα που ακόμη και στις μέρες μας ενοχλεί, και αυτό με ενοχλεί εμένα πιο πολύ. Το ότι ζούμε και αναπνέουμε εν έτη 2019 , αλλά όποιοι πάνε αντίθετα από αυτά που ορίζει η κοινωνία μας , αμέσως τους στοχοποιούμε και τους βάζουμε στο περιθώριο.
Με ενοχλούσε πάντα από μικρό παιδί οι διαχωρισμοί γενικά. Και η Μεταμόρφωση γράφτηκε ειδικά για αυτόν τον λόγο.
«ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΥ» το δεύτερο κατά σειρά μυθιστόρημα μου έχει ως κεντρική ηρωίδα την πλούσια αλλά με μεγάλο έργο φιλανθρωπίας Έλσα Αλεξίου η οποία παντρεύεται τον Άγγελο Αλεξίου και μετά τον γάμο τους θα ζήσουν μαζί στο Αρχοντικό. Ένα οίκημα που από τον 16 αιώνα ήταν πύργος και με τα χρόνια και τις αρχιτεκτονικές αλλαγές που υπέστη μεταμορφώθηκε στο Αρχοντικό. Η Έλσα θα ζήσει εκεί τέσσερα χρόνια από το 1934 ως το 1938 όπου και θα εξαφανιστεί εντελώς ξαφνικά. Το Αρχοντικό θα σφραγιστεί και ο άντρας της θα πεθάνει. Για 70 χρόνια θα μείνει ξεχασμένο να καταρρέει. Ώσπου ένας απόγονος της οικογένειας θα αποφασίσει να το ξαναστήσει με την παλιά του αίγλη και να ζήσει εκεί με την γυναίκα του. Και τότε όλα τα ξεχασμένα μυστικά του σπιτιού θα ξυπνήσουν.
Το αρχοντικό όσο και αν είναι ένα βιβλίο μυστηρίου, μεταφυσικής και φαντασίας το αληθινό του νόημα είναι η φιλία. Οι τέσσερις ηρωίδες του βιβλίου στις δυο χρονικές στιγμές δεν είναι άλλες από εμένα και την αδερφική μου φίλη που πέθανε. Για αυτό και το βιβλίο αυτό είναι το πιο αγαπημένο μου. Το αγαπώ παράφορα.
Με ενοχλούσε πάντα από μικρό παιδί οι διαχωρισμοί γενικά. Και η Μεταμόρφωση γράφτηκε ειδικά για αυτόν τον λόγο.
10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΥ».
Το αρχοντικό όσο και αν είναι ένα βιβλίο μυστηρίου, μεταφυσικής και φαντασίας το αληθινό του νόημα είναι η φιλία. Οι τέσσερις ηρωίδες του βιβλίου στις δυο χρονικές στιγμές δεν είναι άλλες από εμένα και την αδερφική μου φίλη που πέθανε. Για αυτό και το βιβλίο αυτό είναι το πιο αγαπημένο μου. Το αγαπώ παράφορα.
11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
Δεν έχω συγκεκριμένη ώρα που γράφω. Αλλά σίγουρα δεν γράφω το βράδυ. Πρωί η απόγευμα συνήθως.
12. Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;
Πολύ δύσκολη. Λεφτά δεν υπάρχουν. Δουλειές δεν υπάρχουν , αλλά και όταν έχεις δεν πληρώνεσαι στην ώρα σου, τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση με συμβάσεις έργων ΕΣΠΑ στο υπουργείο Πολιτισμού. Προσωπικά υπήρξα τυχερή στον εκδοτικό μου οίκο την ΔΥΑΣ γιατί το βιβλίο κόστισε πολύ λίγο και ο εκδότης μου ο κύριος Γιώργος Μοϋσογλου ήταν πάντα κοντά μου.
13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;
14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;
Νομίζω η πολύ διαφήμιση. Το έχω δει να γίνεται άπειρες φορές και εγώ προσωπικά την έχω πατήσει. Αγόρασα ένα βιβλίο γιατί είχε γίνει μπεστ σέλερ και ήταν ακριβώς το αντίθετο από ότι διαφήμιζαν. Αλλά το αγόρασα. Το αγόρασες. Το αγόρασε. Και επειδή ήταν πατάτα κανένας δεν είπε τίποτα για αυτό. Και το κακό διαιωνίζεται.
15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Το έντυπο. Το e book στην Ελλάδα δεν τραβάει. Το τρίτο μου βιβλίο οι «ΣΚΙΣΜΕΝΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ» είχε βγει ως τέτοιο τον Ιούλιο του 2013 από τις εκδόσεις e politismos.gr αλλά δεν τράβηξε παρόλο που ήταν δωρεάν για κατέβασμα η για διάβασμα. Αλλά και εμένα προσωπικά μου αρέσει να διαβάζω το βιβλίο. Να μυρίζω το χαρτί.
16. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;
Να μην σταματά ποτέ να γράφει όσο και αν κάποιος εκδοτικός που το στείλει προς αξιολόγηση του το απορρίψει. Να γράφει με την καρδιά του και να είναι αληθινός. Το ψεύτικο κάποτε θα βγει στην επιφάνεια.
17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
Τα τελευταία βιβλία που διάβασα για το 2018 ήταν το αστυνομικό μυθιστόρημα «ΑΟΡΑΤΟ ΦΑΣΜΑ» της Αντριάνας Ξυλογιάννη και οι «ΜΙΚΡΟΙ ΘΕΟΙ» της Αρετής Καμπίτση. Εξαιρετικά και τα δυο τους.
18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Από τα μικρά μου χρόνια διάβαζα τον Ιούλιο Βερν. Τον Κάρολο Ντίκενς και τις αδερφές Μπροντέ. Όταν μεγάλωσα ανακάλυψα την Αγκάθα Κρίστι τον Κόναν Ντόιλ και τον Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ. Είναι όλοι τους οι αγαπημένοι μου ξένοι συγγραφείς. Και από Έλληνες ο Γιάννης Μαρής, η Λίλη Ζωγράφου, ο Μάριος Καρακατσάνης, ο Αντώνης Τουμανίδης.
19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;
Τα αγαπημένα μου βιβλία είναι πρώτη και καλύτερη η «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ» του Ντίκενς. Ο «ΤΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΝΤΑΝΓΟΥΙΤΣ» του Λάβκραφτ, «ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ» της Μπροντέ , «ΡΕΤΡΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ» της Κρίστι, «ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΤΩΝ ΜΠΑΣΚΕΡΒΙΛ» του Ντόιλ, «ΑΜΥ» του Μάριου Καρακατσάνη.
20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;
Θα συνεχίσω να γράφω βιβλία. Μετά την έκδοση του τρίτου μου βιβλίου θα επανεκδώσω την <<ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ>> γιατί το βιβλίο έχει εξαντληθεί μιας και έχουν κλείσει οι ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ. Νομίζω πως η συγγραφή είναι ανάσα ζωής για μένα. Όσο είμαι καλά θα γράφω.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ .Π. ΚΟΦΙΝΑ.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ .Π. ΚΟΦΙΝΑ.
* * *
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΥ»
Το στόρι γύρω από το βιβλίο στο δέλτα του αρχοντικού επικεντρώνεται ανάμεσα σε τέσσερις γυναίκες που τους δένει μια αόρατη κλωστή.
Το 1934 η νεαρή Έλσα Ματθαίου 25 χρόνων παντρεύεται τον αγαπημένο της Άγγελο Αλεξίου και έρχεται να ζήσει στο σπίτι του, έναν παλαιό πύργο που ανά τα χρόνια έχει υποστεί διάφορες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις. Στα 1934 το σπίτι όλοι το αποκαλούν <<Το αρχοντικό των Αλεξίου>>. Σαν Έλσα Αλεξίου πια η γοητευτική και καλοκάγαθη γυναίκα , περνάει τις ευτυχισμένες μέρες της με το να ασχολείται με τις αγαθοεργίες , το διάβασμα , τους περιπάτους στο δάσος το οποίο και αγκαλιάζει όλη την έκταση του Αρχοντικού και τις συζητήσεις με την καλύτερη της φίλη την Αριάδνη. Κόρη εκείνη ,υπουργού της κυβέρνησης, ταλαντούχα ζωγράφος και σε αντίθεση με την Έλσα πολύ παρορμητική , και στον ερωτικό τομέα ασυμβίβαστη με τον θεσμό του γάμου. Συνήθως έχει πολλούς ερωτικούς συντρόφους. Οι δυο γυναίκες είναι μαζί από τα μαθητικά τους χρόνια. Η δύναμη της αγάπης που τις συνδέει είναι πολύ ισχυρή. Η μια συμπληρώνει την άλλη.
Τέσσερα χρόνια απόλυτης οικογενειακής ευτυχίας θα καταστραφούν μια και για πάντα όταν η Έλσα Αλεξίου θα χαθεί ξαφνικά από προσώπου γης , χωρίς κανένα φαινομενικά λόγο για να συμβεί αυτό. Ο άντρας της ο Άγγελος Αλεξίου θα αυτοκτονήσει λίγους μήνες μετά και το σπίτι θα σφραγιστεί για πάντα και θα αφεθεί στη λήθη του χρόνου. Η Αριάδνη μετά την εξαφάνιση της Έλσας θα μετοικήσει στην Γαλλία καθώς ξεσπά ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Εκεί σαν ασυμβίβαστη γυναίκα θα εισχωρήσει στην αντίσταση με τους παρτιζάνους και στο τέλος θα εκτελεστεί από τους Γερμανούς. Σιγά , σιγά οι πρωταγωνιστές του πρώτου μέρους της ιστορίας , πεθαίνουν και μένει μόνη με τις σκιές του παρελθόντος η κυρία Μαρίνα Αλεξίου, η γυναίκα του μικρότερου αδερφού του Άγγελου Αλεξίου, στους οποίους και περιήλθε όλη η περιουσία του χαμένου ζευγαριού. Η Μαρίνα Αλεξίου ποτέ δεν ξεπέρασε την εξαφάνιση της ‘Ελσας. Την αγαπούσε και την θαύμαζε για αυτό και μετά την εξαφάνιση της , το ίδρυμα που είχε δημιουργήσει η Έλσα για τους φτωχούς και άστεγους της Αθήνας το φρόντισε η Μαρίνα και το διεύθυνε με σύνεση και αγάπη. Αλλά ποτέ της δεν μίλησε για την Έλσα στον εγγονό της , τον Αλέξη Αλεξίου. Κράτησε τις αναμνήσεις μόνο για τον εαυτό της. Ούτε για την αρρώστια που έπληττε μόνο τα αρσενικά μέλη των Αλεξίου. Και έτσι ο Αλέξης μεγάλωσε μετά τον ξαφνικό θάνατο των γονιών του σε αεροπορικό δυστύχημα, μαζί με την γιαγιά του.
Ο Αλέξης είχε δυο παιδικές φίλες. Την Μυρτώ Ιωάννου και την Αλεξάνδρα. Η Μυρτώ ήταν η πιο αγαπημένη του φίλη , αλλά με την Αλεξάνδρα είχε ερωτικό δεσμό στο σχολείο και που τελικά κατέληξε σε γάμο, πολλά χρόνια μετά. Ο Αλέξης σπούδασε αρχιτέκτονας όπως και ο παππούς του , και το μοναδικό του όνειρο ήταν να αναπαλαιώσει ξανά το αρχοντικό και να το κάνει ξανά κατοικήσιμο για εκείνον και την γιαγιά του. Αλλά η Μαρίνα Αλεξίου και η Μυρτώ διαφωνούσαν με αυτή του την απόφαση. Τον παρακαλούσαν να αφήσει το αρχοντικό στην αιώνια ησυχία του. Ο Αλέξης όμως δεν θα τις ακούσει. Η Μυρτώ Ιωάννου είναι μια νέα γυναίκα γύρω στα 36 που έχει μεγαλώσει όπως και τόσα άλλα παιδιά στην ηλικία της σε εκείνη την περιοχή , με ιστορίες γύρω από το αρχοντικό των Αλεξίου και κυρίως για την Έλσα Αλεξίου και την περίεργη εξαφάνιση της. Το αρχοντικό ήταν χτισμένο κάτω από τους πρόποδες ενός βουνού , χωμένο μέσα στο δάσος και αγνάντευε την γαλάζια θάλασσα. Οι ντόπιοι ήταν φτωχοί άνθρωποι και έβγαζαν τα προς το ζην με την γεωργία και την αλιεία. Στα μάτια τους το αρχοντικό των Αλεξίου ήταν η επιτομή του αχαλίνωτου πλούτου. Αγαπούσαν πολύ τους Αλεξίου , γιατί ήταν άνθρωποι χωρίς ίχνος εγωισμού η έπαρσης. Και οι Αλεξίου πάντα τους βοηθούσαν όπου υπήρχε ανάγκη. Η Έλσα λοιπόν ήταν για αυτούς ο καλός φύλακας άγγελος. Ευγενική , ρομαντική , εκλεπτυσμένη, με ένα υπέροχο χαμόγελο πάντα στο πρόσωπο της , δεν θα μπορούσε να μην γίνει αγαπητή στους ντόπιους. Η εξαφάνιση της λοιπόν και η ζωή της όσο κατοικούσε στο αρχοντικό έγιναν ιστορίες από τους κατοίκους που τις διηγήθηκαν στα παιδιά τους και αυτά στα δικά τους. Και η Έλσα έγινε τοπικός θρύλος. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να πάρει η μορφή της ‘Ελσας μεταφυσικές διαστάσεις. Η Μυρτώ μεγαλωμένη με αυτές τις ιστορίες και γοητευμένη από τη προσωπικότητα της Έλσας, καθώς μεγάλωνε άρχισε να διαβάζει βιβλία μυστηρίου , αστυνομικής λογοτεχνίας και τρόμου. Τρελαινόταν για τα μυστήρια , τα μεταφυσικά φαινόμενα , και τα φαντάσματα. Έτσι μέσα της άρχισε να δένεται με την Έλσα και το αρχοντικό ώσπου στο τέλος έγιναν αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής της. Η Μυρτώ Ιωάννου δεν είχε μπει ποτέ της στο αρχοντικό. Το θωρούσε μόνο από έξω, γιατί ήταν κλειδωμένο και κανείς δεν επιτρεπόταν να μπει σε αυτό. Ούτε καν ο Αλέξης, ο τελευταίος απόγονος των Αλεξίου. Και όμως σχεδόν από την εφηβεία της η Μυρτώ παιδεύεται από έναν εφιάλτη. Έναν συγκεκριμένο εφιάλτη. Βλέπει μια γυναίκα ενώ βρίσκεται σε ένα σπίτι που της είναι άγνωστο να της δείχνει ένα σημείο στο δάπεδο και μετά να εξαφανίζεται. Η καλύτερη φίλη της Μυρτώς , η Αλεξάνδρα συμμερίζεται σε ένα βαθμό την περιέργεια της φίλης της για την μυστηριώδη εξαφάνιση της Έλσας , αλλά πάντα την προσγειώνει στο έδαφος αφού ποτέ της δεν πίστεψε σε φαντάσματα , όνειρα , η παραφυσικά φαινόμενα.
Η φιλία των δυο γυναικών είναι ακριβώς η ίδια και έχει την ίδια δύναμη , με αυτή της Έλσας και της Αριάδνης.
Τέσσερις γυναίκες λοιπόν και ανάμεσα τους 70 χρόνια ιστορίας , που τις χωρίζουν , αλλά και τις ενώνουν ταυτόχρονα με μια αόρατη δυνατή κλωστή. Έλσα και Αριάδνη. Μυρτώ και Αλεξάνδρα και η κλωστή σχηματίζει ένα μεγάλο Χ. Ποια είναι η αλήθεια που κρύβεται στο αρχοντικό των Αλεξίου; ποια είναι η κατάρα που χτυπά τα αρσενικά της οικογένειας; Ποιο είναι το φονικό από τα βάθη του 16 αιώνα που εμφανίζεται σε ανύποπτο χρόνο δίπλα στο ρυάκι που ρέει μέσα από το βουνό; Ποια είναι η ομίχλη που καλύπτει τα μυστικά μιας ξεχασμένης εποχής; Τέσσερις γυναίκες τόσο δεμένες μεταξύ τους που ούτε καν το φαντάζονταν. Και η μορφή της Έλσας γοητευτική όσο ποτέ να στέκεται ανάμεσα τους και να κινεί τα νήματα της ιστορίας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ. Π. ΚΟΦΙΝΑ
Το 1934 η νεαρή Έλσα Ματθαίου 25 χρόνων παντρεύεται τον αγαπημένο της Άγγελο Αλεξίου και έρχεται να ζήσει στο σπίτι του, έναν παλαιό πύργο που ανά τα χρόνια έχει υποστεί διάφορες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις. Στα 1934 το σπίτι όλοι το αποκαλούν <<Το αρχοντικό των Αλεξίου>>. Σαν Έλσα Αλεξίου πια η γοητευτική και καλοκάγαθη γυναίκα , περνάει τις ευτυχισμένες μέρες της με το να ασχολείται με τις αγαθοεργίες , το διάβασμα , τους περιπάτους στο δάσος το οποίο και αγκαλιάζει όλη την έκταση του Αρχοντικού και τις συζητήσεις με την καλύτερη της φίλη την Αριάδνη. Κόρη εκείνη ,υπουργού της κυβέρνησης, ταλαντούχα ζωγράφος και σε αντίθεση με την Έλσα πολύ παρορμητική , και στον ερωτικό τομέα ασυμβίβαστη με τον θεσμό του γάμου. Συνήθως έχει πολλούς ερωτικούς συντρόφους. Οι δυο γυναίκες είναι μαζί από τα μαθητικά τους χρόνια. Η δύναμη της αγάπης που τις συνδέει είναι πολύ ισχυρή. Η μια συμπληρώνει την άλλη.
Τέσσερα χρόνια απόλυτης οικογενειακής ευτυχίας θα καταστραφούν μια και για πάντα όταν η Έλσα Αλεξίου θα χαθεί ξαφνικά από προσώπου γης , χωρίς κανένα φαινομενικά λόγο για να συμβεί αυτό. Ο άντρας της ο Άγγελος Αλεξίου θα αυτοκτονήσει λίγους μήνες μετά και το σπίτι θα σφραγιστεί για πάντα και θα αφεθεί στη λήθη του χρόνου. Η Αριάδνη μετά την εξαφάνιση της Έλσας θα μετοικήσει στην Γαλλία καθώς ξεσπά ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Εκεί σαν ασυμβίβαστη γυναίκα θα εισχωρήσει στην αντίσταση με τους παρτιζάνους και στο τέλος θα εκτελεστεί από τους Γερμανούς. Σιγά , σιγά οι πρωταγωνιστές του πρώτου μέρους της ιστορίας , πεθαίνουν και μένει μόνη με τις σκιές του παρελθόντος η κυρία Μαρίνα Αλεξίου, η γυναίκα του μικρότερου αδερφού του Άγγελου Αλεξίου, στους οποίους και περιήλθε όλη η περιουσία του χαμένου ζευγαριού. Η Μαρίνα Αλεξίου ποτέ δεν ξεπέρασε την εξαφάνιση της ‘Ελσας. Την αγαπούσε και την θαύμαζε για αυτό και μετά την εξαφάνιση της , το ίδρυμα που είχε δημιουργήσει η Έλσα για τους φτωχούς και άστεγους της Αθήνας το φρόντισε η Μαρίνα και το διεύθυνε με σύνεση και αγάπη. Αλλά ποτέ της δεν μίλησε για την Έλσα στον εγγονό της , τον Αλέξη Αλεξίου. Κράτησε τις αναμνήσεις μόνο για τον εαυτό της. Ούτε για την αρρώστια που έπληττε μόνο τα αρσενικά μέλη των Αλεξίου. Και έτσι ο Αλέξης μεγάλωσε μετά τον ξαφνικό θάνατο των γονιών του σε αεροπορικό δυστύχημα, μαζί με την γιαγιά του.
Ο Αλέξης είχε δυο παιδικές φίλες. Την Μυρτώ Ιωάννου και την Αλεξάνδρα. Η Μυρτώ ήταν η πιο αγαπημένη του φίλη , αλλά με την Αλεξάνδρα είχε ερωτικό δεσμό στο σχολείο και που τελικά κατέληξε σε γάμο, πολλά χρόνια μετά. Ο Αλέξης σπούδασε αρχιτέκτονας όπως και ο παππούς του , και το μοναδικό του όνειρο ήταν να αναπαλαιώσει ξανά το αρχοντικό και να το κάνει ξανά κατοικήσιμο για εκείνον και την γιαγιά του. Αλλά η Μαρίνα Αλεξίου και η Μυρτώ διαφωνούσαν με αυτή του την απόφαση. Τον παρακαλούσαν να αφήσει το αρχοντικό στην αιώνια ησυχία του. Ο Αλέξης όμως δεν θα τις ακούσει. Η Μυρτώ Ιωάννου είναι μια νέα γυναίκα γύρω στα 36 που έχει μεγαλώσει όπως και τόσα άλλα παιδιά στην ηλικία της σε εκείνη την περιοχή , με ιστορίες γύρω από το αρχοντικό των Αλεξίου και κυρίως για την Έλσα Αλεξίου και την περίεργη εξαφάνιση της. Το αρχοντικό ήταν χτισμένο κάτω από τους πρόποδες ενός βουνού , χωμένο μέσα στο δάσος και αγνάντευε την γαλάζια θάλασσα. Οι ντόπιοι ήταν φτωχοί άνθρωποι και έβγαζαν τα προς το ζην με την γεωργία και την αλιεία. Στα μάτια τους το αρχοντικό των Αλεξίου ήταν η επιτομή του αχαλίνωτου πλούτου. Αγαπούσαν πολύ τους Αλεξίου , γιατί ήταν άνθρωποι χωρίς ίχνος εγωισμού η έπαρσης. Και οι Αλεξίου πάντα τους βοηθούσαν όπου υπήρχε ανάγκη. Η Έλσα λοιπόν ήταν για αυτούς ο καλός φύλακας άγγελος. Ευγενική , ρομαντική , εκλεπτυσμένη, με ένα υπέροχο χαμόγελο πάντα στο πρόσωπο της , δεν θα μπορούσε να μην γίνει αγαπητή στους ντόπιους. Η εξαφάνιση της λοιπόν και η ζωή της όσο κατοικούσε στο αρχοντικό έγιναν ιστορίες από τους κατοίκους που τις διηγήθηκαν στα παιδιά τους και αυτά στα δικά τους. Και η Έλσα έγινε τοπικός θρύλος. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να πάρει η μορφή της ‘Ελσας μεταφυσικές διαστάσεις. Η Μυρτώ μεγαλωμένη με αυτές τις ιστορίες και γοητευμένη από τη προσωπικότητα της Έλσας, καθώς μεγάλωνε άρχισε να διαβάζει βιβλία μυστηρίου , αστυνομικής λογοτεχνίας και τρόμου. Τρελαινόταν για τα μυστήρια , τα μεταφυσικά φαινόμενα , και τα φαντάσματα. Έτσι μέσα της άρχισε να δένεται με την Έλσα και το αρχοντικό ώσπου στο τέλος έγιναν αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής της. Η Μυρτώ Ιωάννου δεν είχε μπει ποτέ της στο αρχοντικό. Το θωρούσε μόνο από έξω, γιατί ήταν κλειδωμένο και κανείς δεν επιτρεπόταν να μπει σε αυτό. Ούτε καν ο Αλέξης, ο τελευταίος απόγονος των Αλεξίου. Και όμως σχεδόν από την εφηβεία της η Μυρτώ παιδεύεται από έναν εφιάλτη. Έναν συγκεκριμένο εφιάλτη. Βλέπει μια γυναίκα ενώ βρίσκεται σε ένα σπίτι που της είναι άγνωστο να της δείχνει ένα σημείο στο δάπεδο και μετά να εξαφανίζεται. Η καλύτερη φίλη της Μυρτώς , η Αλεξάνδρα συμμερίζεται σε ένα βαθμό την περιέργεια της φίλης της για την μυστηριώδη εξαφάνιση της Έλσας , αλλά πάντα την προσγειώνει στο έδαφος αφού ποτέ της δεν πίστεψε σε φαντάσματα , όνειρα , η παραφυσικά φαινόμενα.
Η φιλία των δυο γυναικών είναι ακριβώς η ίδια και έχει την ίδια δύναμη , με αυτή της Έλσας και της Αριάδνης.
Τέσσερις γυναίκες λοιπόν και ανάμεσα τους 70 χρόνια ιστορίας , που τις χωρίζουν , αλλά και τις ενώνουν ταυτόχρονα με μια αόρατη δυνατή κλωστή. Έλσα και Αριάδνη. Μυρτώ και Αλεξάνδρα και η κλωστή σχηματίζει ένα μεγάλο Χ. Ποια είναι η αλήθεια που κρύβεται στο αρχοντικό των Αλεξίου; ποια είναι η κατάρα που χτυπά τα αρσενικά της οικογένειας; Ποιο είναι το φονικό από τα βάθη του 16 αιώνα που εμφανίζεται σε ανύποπτο χρόνο δίπλα στο ρυάκι που ρέει μέσα από το βουνό; Ποια είναι η ομίχλη που καλύπτει τα μυστικά μιας ξεχασμένης εποχής; Τέσσερις γυναίκες τόσο δεμένες μεταξύ τους που ούτε καν το φαντάζονταν. Και η μορφή της Έλσας γοητευτική όσο ποτέ να στέκεται ανάμεσα τους και να κινεί τα νήματα της ιστορίας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ. Π. ΚΟΦΙΝΑ
* * *
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΟΦΙΝΑ
Γεννήθηκα το 1968 και δουλεύω σαν τεχνίτρια ανασκαφών στο μουσείο της Σαλαμίνας. Από το 1997 ξεκίνησα να γράφω ποιήματα και τέσσερα από αυτά μπήκαν σε μια ανθολογία ποιημάτων με τίτλο (ανθολογία νέων Σαλαμίνιων ποιητών εκδόσεις στοχαστής 1998). Αρθρογράφησα από το 1997 στην τοπική εφημερίδα ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ως το 2018 έχοντας την μόνιμη στήλη του κινηματογράφου. Το 2007 εκδόθηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα από τους Μοντέρνους καιρούς με τίτλο Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ. Το ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΥ το δεύτερο κατά σειρά μου μυθιστόρημα κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2018 από τις εκδόσεις ΔΥΑΣ. Οι ΣΚΙΣΜΕΝΕΣ είναι το τρίτο μου κατά σειρά μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΥΑΣ. Mail. katekofina @yahoo.gr
* * *
* * *
ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ:
ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
ΠΑΤΗΣΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου