Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ έως 31/3/2019). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.
Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη Λογοτέχνιδα, Ευγενία (Ζένια) Σοφία, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΑ (ΖΕΝΙΑ) ΣΟΦΙΑ
1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;
Για εμένα η λογοτεχνία συμβολίζει την τέχνη. Είναι ένα μέσο για να ταξιδεύει η ψυχή και να χάνεται στις απέραντες ομορφιές και στα λογοτεχνικά μονοπάτια που ανοίγονται μπροστά της.
2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;
Η λογοτεχνία μπορεί να βοηθήσει πνευματικά και ψυχικά τον σύγχρονο άνθρωπο. Μπορεί να αφυπνίσει κατά μία έννοια τον εσωτερικό του κόσμο και να του δημιουργήσει συναισθήματα αλλά και προβληματισμούς ενίοτε.
3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;
Θέλω να πιστεύω ότι αυτό κάποια στιγμή θα αλλάξει. Είμαι αισιόδοξη για το μέλλον. Ωστόσο, δεν μπορώ να αγνοήσω την απομάκρυνση από την ποίηση. Ίσως, οι ρυθμοί της ζωής είναι τόσο πιεστικοί σήμερα που σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τα διαφορετικά είδη διασκέδασης που υπάρχουν δεν αφήνουν χρόνο για ένα βιβλίο ποίησης.
4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;
Η ποίηση είναι το καταφύγιό μου. Ένας τρόπος να απομονωθώ αλλά κι ένας τρόπος να εκφραστώ ή ακόμη και να εκτεθώ. Με άλλα λόγια θα την ονόμαζα «κατάθεση ψυχής» με ότι συνεπάγεται.
5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;
Ξεκίνησα να γράφω ποίηση σε νεαρή ηλικία. Στα 15 μου άρχισα να γράφω κάποια πρόχειρα στιχάκια. Αργότερα, θέλησα να ασχοληθώ πιο σοβαρά. Ο λόγος που με παρότρυνε, όπως συχνά λέω και στα δικά μου άτομα αστειευόμενη, είναι μια δεύτερη ζωή μέσα μου που αγωνιούσε να αποτυπωθεί στο χαρτί, να διεκδικήσει ένα μέρος της καθημερινότητας, να έρθει στο φως.
6. Γιατί γράφετε;
Γράφω γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα και πολλές φορές πίσω από τα προσωπεία που δημιουργώ μιλάω για τα πιο μεγάλα μου μυστικά ή όνειρα, χωρίς να με αναφέρω. Είναι ένας τρόπος να «επικοινωνώ» την αλήθεια μου.
7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Ο έρωτας, η αγάπη, ο θάνατος, η θρησκεία και πολλά από τα κοινωνικά ζητήματα της εποχής που συμβαίνουν γύρω μου. Γενικά μπορώ να εμπνευστώ από οποιοδήποτε γεγονός με ακουμπήσει. Συχνά, επίσης, έμπνευσή μου αποτελεί και ο «χρόνος», όπου δεν έχουμε και την καλύτερη σχέση.
8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;
Κυρίως ασχολούμαι με την ποίηση.
9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.
Έχω συμμετάσχει σε διαγωνισμούς και ποιητικές ημερίδες. Ωστόσο, πρόσφατα ξεκίνησα να ασχολούμαι πιο ενεργά. Έχουν δημοσιευτεί δύο ποιήματα μου από «τοβιβλίο.net» που συμμετείχα στο Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2018 και 2019 με τίτλο «Φθινόπωρο» και «Περσείδες» αντίστοιχα καθώς και ένα ποίημα μου με τίτλο «Το ταξίδι» στο Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2019 του περιοδικού «Κέφαλος - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς». Έχω, όμως, γράψει κι άλλα ποιήματα, τα οποία έχω σκοπό να δημοσιεύσω στο μέλλον.
10. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
Γράφω κυρίως βραδινές ώρες και συνήθως μετά τις 11, όταν υπάρχει αρκετή ησυχία τριγύρω.
11. Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;
Είναι αρκετά δύσκολο στη σημερινή εποχή να βιοπορίζεσαι μόνο από τη συγγραφή. Τα χρόνια που το επάγγελμα αυτό ήταν προσοδοφόρο νομίζω ανήκουν στο παρελθόν. Ωστόσο, θέλω να πιστεύω πως στο μέλλον τα πράγματα θα είναι καλύτερα.
12. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;
13. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;
Δεν διαθέτω την κατάλληλη εμπειρία, αλλά από την πλευρά της αναγνώστριας θα έλεγα ότι το βιβλίο γνωρίζει την επιτυχία του Βest Seller όταν αγγίξει τον αναγνώστη κατευθείαν στη ψυχή με όποιον τρόπο κι αν ορίζεται αυτό.
14. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Παρόλο που αρκετά συχνά επιλέγω ηλεκτρονικά βιβλία λόγω ευκολίας, έχω αγάπη στα έντυπα. Ανεκτίμητη αξία το ξεφύλλισμα των σελίδων, οι γραπτές σημειώσεις, το άρωμά τους, η τοποθέτηση αργότερα στη βιβλιοθήκη καθώς και η μεταφορά τους στην παραλία αλλά και οπουδήποτε αλλού θέλει ο καθένας.
15. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;
Να συνεχίσει να γράφει αν το αγαπάει πραγματικά όσες φορές και αν απογοητευτεί. Δεν γίνεται ότι γράφουμε να αρέσει σε όλους. Να είναι έτοιμος για την αποδοχή αλλά και την απόρριψη. Να έχει πίστη στις δυνάμεις του.
16. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
Τελευταία διάβασα ένα βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι με τίτλο «Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης». Έχω σκοπό να διαβάσω και τα υπόλοιπα βιβλία του, καθώς ενθουσιάστηκα από τον τρόπο γραφής του.
17. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Τάσος Λειβαδίτης, Κική Δημουλά, Γιάννης Ρίτσος, Γιώργος Σεφέρης, Κώστας Καρυωτάκης, Νίκος Καζαντζάκης.
18. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;
Μου αρέσουν αρκετά βιβλία. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποια προτιμώ τα έργα ποίησης. Όπως είναι «Τα χειρόγραφα του Φθινοπώρου» του Τ. Λειβαδίτη και η «Τέταρτη Διάσταση» του Γ. Ρίτσου
19. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;
Ιδανικά θα ήθελα κάποια στιγμή στο μέλλον να καταφέρω να κάνω τη συγγραφή το βασικό μου επάγγελμα. Στα πιο άμεσα σχέδιά μου όμως είναι να εξελιχθώ όσο γίνεται περισσότερο και να βελτιώσω τις συγγραφικές μου ικανότητες. Θα ένιωθα ευτυχία αν η ποίηση μου είναι ικανή να αγγίξει τον αναγνώστη και να του μεταφέρει το συναίσθημά μου.
* * *
ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ
(έργο της Ευγενίας Ζένιας Σοφία)
Ήρθες και εσύ μια ψυχή ανάμεσα σε χιλιάδες, επιβιβάστηκες στο πελώριο πλοίο της ζωής για ένα καλύτερο ταξίδι.
Μπροστά σου ολόκληρο το άγνωστο να ανοίγεται και εσύ να θέλεις να πετάξεις. Το σώμα σου επιβιβάζεται, αλλά η ψυχή σου μένει πίσω. Θυμάσαι ακόμα τα λουλούδια στον κήπο του παλαιού σπιτιού, θυμάσαι ακόμα τη βόλτα στην ακρογιαλιά το σούρουπο και το βράδυ αργά που συνήθιζες να βυθίζεσαι στα λημέρια του χάρτη σου και να διανύεις πορείες ανάμεσα στα άστρα.
Γκρεμίστηκε ο κόσμος σου και μόνο τη μνήμη έχεις να διασώσεις ό,τι απέμεινε. Όλα θολά, όλα μάταια. Αλήθεια ποιος θυμάται και ποιος θα μάθει τι ήσουν χθες; Τώρα είσαι μια ψυχή σαν όλες τις άλλες, που φωνάζει βοήθεια. Μια ψυχή που κάποτε είχε ταυτότητα.
Το θεϊκό δικαίωμα για ζωή στέρεψε, οι δείκτες του ρολογιού κόλλησαν, μόνο κάπου κάπου μέσα από τα όνειρα σου παίρνεις μια ελπίδα. Γενιά που ματώνει, φιλίες που χάνονται, αγάπες που λησμονιούνται... και κάθε χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος.
Τι έμεινε; Γράφεις τα ονόματα εκείνων που έφυγαν για να μην τα ξεχάσεις. Τα σκαλίζεις με τα νύχια σου, όσο πιο δυνατά μπορείς, στη μνήμη σου και ελπίζεις να τους ξαναδείς… κι όμως τίποτα δεν είναι αρκετό... και κάποιοι θα γράψουν για σένα λες και σε ξέρουν... κι εσύ θα σωπάσεις, όπως κάνεις πάντα, όχι για το ταξίδι που κάνει το σώμα σου τώρα, αλλά για τα απραγματοποίητα ταξίδια της ψυχής σου...
Μπροστά σου ολόκληρο το άγνωστο να ανοίγεται και εσύ να θέλεις να πετάξεις. Το σώμα σου επιβιβάζεται, αλλά η ψυχή σου μένει πίσω. Θυμάσαι ακόμα τα λουλούδια στον κήπο του παλαιού σπιτιού, θυμάσαι ακόμα τη βόλτα στην ακρογιαλιά το σούρουπο και το βράδυ αργά που συνήθιζες να βυθίζεσαι στα λημέρια του χάρτη σου και να διανύεις πορείες ανάμεσα στα άστρα.
Γκρεμίστηκε ο κόσμος σου και μόνο τη μνήμη έχεις να διασώσεις ό,τι απέμεινε. Όλα θολά, όλα μάταια. Αλήθεια ποιος θυμάται και ποιος θα μάθει τι ήσουν χθες; Τώρα είσαι μια ψυχή σαν όλες τις άλλες, που φωνάζει βοήθεια. Μια ψυχή που κάποτε είχε ταυτότητα.
Το θεϊκό δικαίωμα για ζωή στέρεψε, οι δείκτες του ρολογιού κόλλησαν, μόνο κάπου κάπου μέσα από τα όνειρα σου παίρνεις μια ελπίδα. Γενιά που ματώνει, φιλίες που χάνονται, αγάπες που λησμονιούνται... και κάθε χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος.
Τι έμεινε; Γράφεις τα ονόματα εκείνων που έφυγαν για να μην τα ξεχάσεις. Τα σκαλίζεις με τα νύχια σου, όσο πιο δυνατά μπορείς, στη μνήμη σου και ελπίζεις να τους ξαναδείς… κι όμως τίποτα δεν είναι αρκετό... και κάποιοι θα γράψουν για σένα λες και σε ξέρουν... κι εσύ θα σωπάσεις, όπως κάνεις πάντα, όχι για το ταξίδι που κάνει το σώμα σου τώρα, αλλά για τα απραγματοποίητα ταξίδια της ψυχής σου...
Φθινόπωρο
(έργο της Ευγενίας Ζένιας Σοφία)
(έργο της Ευγενίας Ζένιας Σοφία)
Το Φθινόπωρο έρχεται πάντα με την βίαιη άφιξη του, αλλάζοντας τα χρώματα του καλοκαιριού. Γεμίζει την ατμόσφαιρα ξερά φύλλα, που θυμίζουν αγάπες ναυαγισμένες στη μοναξιά. Υγρά τοπία και μνήμες από παλιές εποχές έρχονται να θολώσουν τις τζαμαρίες και τις αναμνήσεις των ανθρώπων. Ίσως το Φθινόπωρο να μην είναι ένοχο. Ίσως εμείς να μην μπορούμε να δεχτούμε αυτή την γλυκιά λύπη της Δήμητρας που θρηνεί για την χαμένη της κόρη, συμπαρασέρνοντας μας να θρηνήσουμε μαζί της, τόσο για τις χαμένες αγάπες όσο και το απροσδόκητο τέλος, που φτάνει πάντα… όπως το Φθινόπωρο.
Περσείδες
(έργο της Ευγενίας Ζένιας Σοφία)
Κάτω από το Αυγουστιάτικο φεγγάρι πάρθηκαν όρκοι πριν ακόμα καλά καλά ξημερώσει και μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο. Τα αστέρια έλουζαν με το φως τους την ατμόσφαιρα και διαπερνούσαν το σκοτεινό δωμάτιο δημιουργώντας σκιές. Εποχή που τα αστέρια αποφασίζουν να πέσουν βοηθώντας τους ανθρώπους και δημιουργώντας τους ελπίδες. Ευχές που παίρνουν σάρκα και οστά σαν πανάρχαιες προσευχές ψελλίζονται από όσους επιθυμούν και λαχταρούν κάτι στη ζωή τους που δεν έχουν. Εκείνη την ημέρα όμως βλέποντας τα αστέρια να πέφτουν εγώ δεν ευχήθηκα τίποτα, γιατί κρατούσα ήδη την ευχή μου στην αγκαλιά μου τόσο σφιχτά σαν να πάλευα με το χρόνο… παρόλο που ήξερα ότι οι ευχές του Αυγούστου τελειώνουν… μόλις έρθει το Φθινόπωρο.
* * *
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ EYΓΕΝΙΑ (ΖΕΝΙΑ) ΣΟΦΙΑ
Γεννήθηκα, μεγάλωσα και τελείωσα τη βασική μου εκπαίδευση στην Κόρινθο, όπου και διαμένω. Σπούδασα Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Πατρών με ειδίκευση στις Βυζαντινές και Νεοελληνικές Σπουδές. Αργότερα, συνέχισα την εκπαίδευσή μου με επιμορφώσεις και εξειδικεύσεις πάνω στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, τις Μαθησιακές Δυσκολίες, την Παράλληλη στήριξη, τη Διαχείριση προβληματικών συμπεριφορών παιδιών και εφήβων και τις Εναλλακτικές Ψυχολογικές Θεραπείες στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά καθώς και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Εργάζομαι ως φιλόλογος και ως εκπονήτρια πανεπιστημιακών εργασιών. Ασχολούμαι με τη λογοτεχνία και κυρίως με την ποίηση μέσω λογοτεχνικών διαγωνισμών και ημερίδων. Έχω συμμετάσχει στο «Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2018» του δικτυακού τόπου «τοβιβλίο.net» με το ποίημα «Φθινόπωρο», ενώ πρόσφατα συμμετείχα στο «Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2019» με το ποίημα «Περσείδες» του δικτυακού τόπου «τοβιβλίο.net» καθώς και στο «Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2019» του περιοδικού «Κέφαλος – Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» με το ποίημα «Το Ταξίδι».
* * *
* * *
ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ:
ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
ΠΑΤΗΣΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου