Συνέντευξη με τον λογοτέχνη Τάσο Κυρτάσογλου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ - Περιοδικό Κέφαλος

Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς.


ΝΕΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

Συνέντευξη με τον λογοτέχνη Τάσο Κυρτάσογλου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ




Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ έως 31/3/2019). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book. 
Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τον λογοτέχνη, Τάσο Κυρτάσογλου, ο οποίος συμμετέχει στην ««Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΚΥΡΤΑΣΟΓΛΟΥ


1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Λογοτεχνία, για μένα, είναι μία πύλη προς κόσμους μαγικούς. Μια πύλη που δεν χρειάζεται κανένα κρυμμένο χάρτη, κανενός είδους κρυπτογραφημένο κώδικα. Μια πύλη που ανοίγει με το κλειδί της φαντασίας που ο καθένας μας έχει.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Ομορφιά κόντρα στη γενική ασχήμια, συγκίνηση κόντρα στην απάθεια, ιδέες που αξίζει να ζεις γι’ αυτές, κόντρα στην πεζότητα των καιρών.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Μπορεί να μην εκδίδονται πλέον και να μην αγοράζονται βιβλία ποίησης. Μπορεί να μην υπάρχουν, ίσως, εκείνοι οι γίγαντες των προηγούμενων δεκαετιών. Όμως, βλέπω μέσα στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης όλο και περισσότερους ανθρώπους να δημιουργούν και να τολμούν να εκφράσουν τον εσωτερικό τους κόσμο μέσα από την ποίηση. Νομίζω πως αυτό είναι το μέλλον της. Από προνόμιο των λίγων πεφωτισμένων μετατρέπεται σε όχημα ανταλλαγής συναισθημάτων και ιδεών των πολλών.

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Έχει ειπωθεί πως “ποίηση είναι οι σωστές λέξεις στη σωστή σειρά”. Εγώ θα συμπληρώσω ταπεινά “ώστε να ξεκλειδώσουν συναισθήματα”.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Από μικρό παιδί με συνάρπαζε η λογοτεχνία. Κάποιες νεανικές απόπειρες για ποίηση και διηγήματα κρύφτηκαν στα συρτάρια κι από κει στον κάλαθο των αχρήστων. Έμεινε μόνο ένας ανεκπλήρωτος πόθος. Πόθος που βρήκε τρόπο να εκφραστεί στην τέταρτη δεκαετία της ζωής μου, όταν άρχισα να ασχολούμαι ερασιτεχνικά με το θέατρο. Ξεκίνησα, δειλά δειλά, γράφοντας το πρώτο μου θεατρικό, το οποίο και ανέβηκε στη σκηνή από τη θεατρική ομάδα “ΘΕΩΡΙΟΝ” του Συλλόγου Νέων Παραδεισίου. Η αποδοχή που βρήκε στο κοινό, με ενθάρρυνε να συνεχίσω. Ακολούθησαν και άλλα θεατρικά, διηγήματα και ποιήματα. 

6. Γιατί γράφετε;

Είναι ένα παιχνίδι. Χτίζω με τις λέξεις κόσμους καινούριους και καλώ τους αναγνώστες να με συναντήσουν εκεί. Μεταμφιεσμένο, κρυμμένο πίσω απ’ τις λέξεις. Και κάποιες φορές, γίνομαι ο καθρέφτης τους. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη μου ικανοποίηση. Όταν, μέσα στα έργα μου, δουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Τα όνειρά τους, τους φόβους τους, τις ελπίδες τους, τις απογοητεύσεις τους.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Ο,τιδήποτε μπορεί να τραβήξει το ενδιαφέρον μου. Κάτι που είδα ή άκουσα. Κάτι που διάβασα και με προβλημάτισε. Ο,τιδήποτε.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Με ενδιαφέρει περισσότερο το θέατρο και κατά δεύτερο λόγο η ποίηση.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Το 2016 έγραψα το πρώτο μου θεατρικό έργο. Ήταν “Οι Κουμπάροι”, μία σπονδυλωτή αστική κωμωδία με στοιχεία επιθεώρησης.
Ακολούθησε, το 2017, η “Βιργινία”, μία μοντέρνα ρομαντική κωμωδία. 
Την ίδια χρονιά, γράφονται τα παρακάτω:
1. Η “Ψυχοπαγίδα”, μονόπρακτο μυστηρίου, το οποίο απέσπασε Έπαινο στο 17ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Εταιρίας Τεχνών Επιστημών και Πολιτισμού Κερατσινίου. 
2. “Το Μπορντώ Κασκόλ”, μονόπρακτο κοινωνικό δράμα, το οποίο βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών. 
3. “Το Μεγάλο Βαρέλι”, διήγημα
4. “Η Μπέμπα”, διήγημα, το οποίο δημοσιεύτηκε στο Λογοτεχνικό Περιοδικό Κέφαλος, το 2018.
Το 2018 γράφω το θεατρικό έργο “Σπασμένο Μολύβι”, το οποίο απέσπασε Έπαινο στον 96ο Καλοκαιρίνειο Θεατρικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός”.
Επίσης, το ποίημά μου με τίτλο “Οικόκλειστη” απέσπασε Τιμητική Διάκριση στον Ποιητικό Διαγωνισμό του περιοδικού Κέφαλος.
Έχουν ακόμη δημοσιευτεί ποιήματα μου, με ελληνικό και αγγλικό στίχο, σε λογοτεχνικούς ιστότοπους.


10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Βιργινία». 

Το 2018 κυκλοφόρησε, με τη μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου, με άδεια Creative Commons.
Είναι μία μοντέρνα ρομαντική κωμωδία που διαδραματίζεται σε δύο χρόνους. Στο χρόνο του δράματος, που τοποθετείται κάπου στην εποχή του Σαίξπηρ και στο χρόνο της παράστασης, που τοποθετείται στο τώρα.
Δύο οικογένειες, οι Καμίνο και οι Μαρίνο κυριαρχούν στην πόλη, ανταγωνιζόμενοι μεταξύ τους, με κάθε μέσο. Η Βιργινία θα δημιουργήσει μία γυναικεία επαναστατική ομάδα και θα εναντιωθεί στο ανδρικό κατεστημένο και ο,τι αυτό συνεπαγέται (βία, πόλεμοι, ανισότητες, καταπίεση), με όπλο της τη γυναικεία αντίληψη για τη ζωή και τον έρωτα.

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Οι επαγγελματικές και οικογενειακές μου υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να έχω συγκεκριμένη ώρα. Μου αρκεί να υπάρχει ησυχία και δυνατότητα αυτοσυγκέντρωσης.

12. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Είναι δύσκολη επιλογή. Το ηλεκτρονικό βιβλίο έχει το μεγάλο πλεονέκτημα της φορητότητας. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στους ίδιους τους συγγραφείς να διαθέσουν τα έργα τους, χωρίς κόστος, στο αναγνωστικό κοινό.  Από την άλλη, η αίσθηση που έχει ο αναγνώστης με το τυπωμένο βιβλίο εμπεριέχει μία δόση ρομαντισμού και μαγείας που δεν υπάρχει στο ηλεκτρονικό. Νομίζω πως οι αναγνώστες θα έπρεπε να έχουν διαθέσιμες και τις δύο επιλογές. 

13.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να αγαπά αυτό που κάνει. Να διαβάζει και να προσπαθεί να μαθαίνει από τους σπουδαίους λογοτέχνες του παρελθόντος και του παρόντος, χωρίς να μιμείται.

14. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το θεατρικό έργο του Έρικ – Εμμάνουελ Σμιτ “Ξενοδοχείο των δύο κόσμων”

15. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Έρμαν Έσσε και ο Τζορτζ Όργουελ.

16. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

“Αναφορά στον Γκρέκο” του Καζαντζάκη, “Σιντάρτα” του Έσσε και “1984” του Όργουελ.

17. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Δουλεύω πάνω σε ένα θεατρικό, που ελπίζω να έχω ολοκληρώσει μέχρι τις αρχές του επόμενου έτους και ταυτόχρονα γράφω ποιήματα με ελληνικό και αγγλικό στίχο και κάποια διηγήματα.


*     *     *

ΜΙΛΑ, Σ’ ΑΚΟΥΩ
(του Τάσου Κυρτάσογλου) 

Μου ‘πες “μου λείπεις”,
εσύ, που μ’ έδιωξες προχθές.
“Να συνεχίσουμε” μου λες “αυτό που ξεκινήσαμε”.
Κι εγώ,
εγώ που έψαχνα τα συναισθήματα πίσω απ΄ τις λέξεις!
“Μίλα, σ’ ακούω”, είπα.
Κι άκουσα.

Έργο δύσκολο το ν’ αγαπήσεις
κι εσύ τη δύσκολή σου μου ‘δειξες τη θέση.
Σα ζάλη μού ‘ρθε
κι έκατσα ανάσα μια να πάρω.
Το μόνο που κατάφερα να πω,
ξέπνοα, ένα “σ’ αγαπώ”.

Έμεινα να μετρώ τα λάθη μας κι όλους τους φόβους,
το χθες μας
που αύριο ποτέ του δε θα γίνει.
Με επιμέλεια πολλή  τα απαρίθμησα,
έσκυψα κι άλλο το κεφάλι
και δε σου μίλησα.

Ήσουνα ήδη μακριά και δεν θα μ’ άκουγες.
Ο κόμπος στο λαιμό σφικτός 
και δεν με άφηνε χέρι ν’ απλώσω να σε πιάσω.
Εσύ μιλούσες, κάτι έλεγες, 
μα ήσουν ήδη μακριά και δεν σε άκουγα.

Τη φαντασία μου διέρρηξες και μπήκες,
ελπίδες κι όνειρα, όλα τα  έκλεψες
κι όλες τις λέξεις που για σένα είχα γράψει
τις ποδοπάτησες,  τις τσάκισες.
Δεν νοιάστηκες, 
τα πέλματά σου κι αν τα μάτωσες.

Και μία λόγχη άφησες στον τοίχο καρφωμένη,
στο μέρος της καρδιάς,
το μέρος κείνο που ακούμπησε η πρώτη σου ματιά.
Κι από το μέρος κείνο δάκρυ ανάβλυσε
τα χείλη να δροσίσεις τα στεγνά .

Μίλα, 
σ’ ακούω......



ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ
(του Τάσου Κυρτάσογλου) 
(στη μνήμη των πεσόντων αεροπόρων μας)

Χνάρια θεών αρχαίων,
προβάλλουν οι κορφές τους,
μέσα στο πέλαγος,
νησίδες μεθυσμένες,
στου ήλιου το φως πνιγμένες,
πιόνια χρυσά
σ’ ανίερο παιχνίδι.

Γριάς μητέρας τα παιδιά,
στέκουν παρατημένα,
λουλούδια κίτρινα στολίζουν
το πέτρινο κορμί τους
και μια στριγγή φωνή μεταλλική
το μπλε του ουρανού τους
σκίζει και το ταράζει.

Με αίμα και δάκρυα ποτίστηκαν
ανδρών περήφανων,
που δώσαν τη ζωή τους
και κει στου φεγγαριού το φως
και τη σιωπή της νύχτας
το κύμα φέρνει στην ακτή
ψίθυρους της ψυχής τους.

Και να που επάνω στέκονται
κύριοι ευτραφείς μοδάτοι,
με δάκρυα σε μάτια γυάλινα,
απάνθρωπα γελοίοι,
να παίρνουν πόζες ατσαλάκωτοι,
λογύδρια να βγάζουν
για το δελτίο των εννιά.

Κι όταν οι παχυλόμισθοι σωτήρες φύγουν,
οι βράχοι ορθώνονται ξανά
και προσκλητήριο καλούν
για εκείνους που βυθίστηκαν
στα γαλανά νερά τους,
έχοντας την πατρίδα
σφραγίδα στην καρδιά τους.


ΟΙΚΟΚΛΕΙΣΤΗ
(του Τάσου Κυρτάσογλου) 

Σφαγιασμένη ζωντανή
και η ρυτίδα κείνη που πονά,
να στάζει δηλητήριο
στα ποτηράκια του καφέ, τα πορσελάνινα.
Όπως το τσόφλι του αυγού, το δέρμα της που ράγισε,
με κρότο έσπασε το πρωινό εκείνο, 
τ’ αμελητέο και τ’ ασήμαντο.

Διαβασμένα τα παιδιά
κι ο κάδος χάσκει με τα άπλυτα,
στο αποχωρητήριο,
μα δεν κυλούν οι ώρες μέσα στη φυλακή της.
Σαν μηχανή που θέρισε τα νιάτα της,
ο χρόνος έσκαψε τις φλέβες μες στα μάτια της,
μα μη μιλάς, μην αποκρίνεσαι.

Μέσος όρος δανεικός,
το πάθος χάθηκε, μια σκοτεινή στιγμή,
και το πιστόλι έτοιμο,
το δείπνο της το τελευταίο προετοίμασε.
Γλώσσα μουγκή, Τετάρτη βράδυ, στέκεται ακίνητη,
σαν πλοίο τη στιγμή της καθελκύσεως,
πριν το νερό αγγίξει λεύτερο.

Πεταλούδα φωτεινή,
που τα φτερά της έκαψε στην πρώτη της
και τελευταία πτήση,
μ’ ένα χαμόγελο στο πάτωμα πεσμένη.
Το πλοίο χάθηκε, βυθίστηκε μες στον ορίζοντα,
καθώς η αυγή, πορτοκαλί προσθέτει
και κόκκινο, στο άδειο της το βλέμμα.


*     *     *



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΑΣΟΥ ΚΥΡΤΑΣΟΓΛΟΥ

Γεννήθηκα στις Σέρρες το 1967. Από μικρό παιδί, μου άρεσε να διαβάζω. Σκάρωνα μάλιστα και μικρές ιστοριούλες και ποιήματα.
          Σπούδασα Φυσικοθεραπεία και σήμερα εργάζομαι στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, με αυτήν την επαγγελματική ιδιότητα.
            Το 2014, άρχισα να ασχολούμαι ερασιτεχνικά με το θέατρο ως ηθοποιός. Τότε ήταν που σκέφτηκα για πρώτη φορά να γράψω ένα δικό μου θεατρικό έργο.
            Ήταν “Οι Κουμπάροι”, μία σπονδυλωτή αστική κωμωδία με στοιχεία επιθεώρησης. Το έργο μου αυτό παρουσιάστηκε από την θεατρική ομάδα Θεωρίον του Συλλόγου Νέων Παραδεισίου “Ορίονας” το 2016.
            Ακολούθησε, το 2017, η “Βιργινία”, μία μοντέρνα ρομαντική κωμωδία, με στοιχεία επιθεώρησης. Η “Βιργινία” κυκλοφορεί σε μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου, με άδεια Creative Commons στις εξής διευθύνσεις:
            Την ίδια χρονιά, γράφονται τα παρακάτω:
1.      Η “Ψυχοπαγίδα”, μονόπρακτο μυστηρίου, το οποίο απέσπασε Έπαινο στο 17ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Εταιρίας Τεχνών Επιστημών και Πολιτισμού Κερατσινίου.
2.      Το Μπορντώ Κασκόλ”, μονόπρακτο κοινωνικό δράμα, το οποίο βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.
3.      Το Μεγάλο Βαρέλι”, διήγημα
4.      Η Μπέμπα”, διήγημα, το οποίο δημοσιεύτηκε στο Λογοτεχνικό Περιοδικό Κέφαλος, το 2018. (https://kefalosperiodiko.blogspot.com/2018/08/blog-post_73.html)
5.      Τέσσερα μικροδιηγήματα, τα τρία εκ των οποίων για τον ιστότοπο https://www.121words.com/
            Το 2018 γράφω το θεατρικό έργο “Σπασμένο Μολύβι”, το οποίο απέσπασε Έπαινο στον 96ο Καλοκαιρίνειο Θεατρικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός”.
            Επίσης, το ποίημά μου με τίτλο “Οικόκλειστη” απέσπασε Τιμητική Διάκριση στον Ποιητικό Διαγωνισμό του περιοδικού Κέφαλος.
            Έχουν ακόμη δημοσιευτεί ποιήματα μου, με ελληνικό και αγγλικό στίχο, σε λογοτεχνικούς ιστότοπους:
1.      Καταπληξία και
2.      Ιδιωτικός Ντετέκτιβ         http://fractalart.gr/kataplixia/
3.      Βραχονησίδες                      https://tovivlio.net/Βραχονησίδες-στη-μνήμη-των-πεσόντων-α/
4.      Διαχειριστής                        https://tovivlio.net/Διαχειριστής/
5.      How Could I Tell Her          http://spillwords.com/how-could-i-tell-her/
6.      Wreckage                               http://spillwords.com/wreckage/
7.      Rope Walking Clown          http://spillwords.com/rope-walking-clown/

            Τέλος, συμμετέχω με θεατρικά, διηγήματα και ποιήματα σε διάφορους τρέχοντες διαγωνισμούς.



*     *     *


ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ: 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ 

ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ 

ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΠΑΤΗΣΕ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μανιφέστο