Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ έως 31/3/2019). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.
Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τον λογοτέχνη, Αντώνιο Ευθυμίου, ο οποίος συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΙΟ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;
Το να προσπαθεί κάποιος να ορίσει τη λογοτεχνία είναι σα να πασχίζει να φυλακίσει την ίδια την ελευθερία. Λογοτεχνία ίσως είναι η αφειδώλευτη σπορά λέξεων στους λειμώνες της φαντασίας. Ή απλά ένας λευκός ορίζοντας που τον μουτζούρωσε η συννεφιά της σκέψης. Μπορεί και τίποτα από τα δύο.
2. Τι μπορεί να προσφέρει η Λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;
2. Τι μπορεί να προσφέρει η Λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;
Η λογοτεχνία μοιάζει μ’ ένα δυνατό προβολέα που φωτίζει και τα πιο ανήλιαγα λαγούμια της ανθρώπινης ψυχής. Ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να διαβάζει, γιατί τα βιβλία είναι οι πιο στέρεες ψηφίδες στο πολύχρωμο μωσαϊκό που λέγεται ζωή.
3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;
Αυτό που έχει αλλάξει στις μέρες μας δεν είναι η ποίηση, αλλά οι συνθήκες της σύγχρονης κοινωνίας. Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, η αυτοματοποίηση της ζωής του ανθρώπου και οι ξέφρενοι ρυθμοί της καθημερινότητας δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ν’ ασχοληθεί κάποιος με την ποίηση. Τη δεκαετία του ’60 η ποίηση βρισκόταν πολύ ψηλά, επειδή αρκετοί συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Γιάννης Σπανός και ο Χρήστος Λεοντής, μελοποίησαν Έλληνες ποιητές. Επίσης, εκείνη την εποχή ήταν διαφορετικό και το εκπαιδευτικό σύστημα. Σήμερα, δυστυχώς, ζούμε στην εποχή της εικόνας και της ταχύτητας. Εντούτοις, είμαι αρκετά ρομαντικός και πιστεύω πως ελέω διαδικτύου πολλοί νέοι άνθρωποι εξακολουθούν να γράφουν και να διαβάζουν ποίηση.
4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;
Η ποίηση για μένα είναι ένα σελασφόρο άστρο στο θολό ουρανό, που, όμως, ποτέ δε θα καταφέρω να φτάσω. Κι όμως, όποτε γράφω, φοράω φτερά για να πετάξω κοντά του.
5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;
Ξεκίνησα να γράφω στην εφηβεία μου ποιήματα. Αυτό που με ώθησε στην ποίηση ήταν η αγάπη μου για μία άλλη τέχνη, τον κινηματογράφο. Είχα σωρεύσει τόσες πολλές κινηματογραφικές εικόνες στο μυαλό μου, που ήθελα με κάποιον τρόπο να τους δώσω υπόσταση. Έτσι άρχισα να σκαρώνω στίχους και μικρά ποιήματα.
6. Γιατί γράφετε;
Γράφω για να λυτρώσω τις σκέψεις μου, να χαλιναγωγήσω τα συναισθήματά μου, να στεγάσω τ’ ανέστια όνειρά μου και να ξορκίσω τη λήθη.
7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Πηγή έμπνευσης είναι συνήθως η υπέρβαση, η απόδραση, η ανταρσία, η σιωπή και η αντάρα.
8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;
Ασχολούμαι περισσότερο με την ποίηση και το θεατρικό έργο. Γράφω, επίσης, διηγήματα, κινηματογραφικά σενάρια, δοκίμια και παραμύθια.
9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.
«Έργο» στη Φυσική ορίζεται ως η ποσότητα της ενέργειας που παράγεται ή καταναλώνεται από ένα σώμα κατά τη διάρκεια μιας μεταβολής στην κινητική του κατάσταση. Στη λογοτεχνία, όμως, το έργο εκτός από ποσοτικά, έχει και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Γράφω περίπου δεκαοκτώ χρόνια και πιστεύω πως ακόμη βρίσκομαι στην αρχή της ανηφόρας.
10. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
«Η νύχτα πάντα πίσω απ' τις σελίδες μου. Γι’ αυτό και λάμπουνε τόσο πολύ τα γράμματά μου» έγραφε ο Γιάννης Ρίτσος. Προτιμώ να γράφω το βράδυ, γιατί η νύχτα καταστέλλει την τρικυμία του σώματος, αλλά εξεγείρει την ανταρσία του νου.
11. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;
Θεωρώ πως η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει βοηθήσει και τη λογοτεχνική παραγωγή. Εκτός από το παραδοσιακό έντυπο βιβλίο, υπάρχει πλέον και το ηλεκτρονικό, το οποίο επιλέγουν πολλοί νέοι συγγραφείς. Βέβαια, υπό το πρίσμα της ποιότητας και της πρωτοτυπίας, νομίζω πως η ελληνική λογοτεχνική παραγωγή βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτης ένδειας.
12. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;
Απεχθάνομαι τον όρο «Best Seller», επειδή έχει να κάνει με την εμπορικότητα και τη μαζικότητα, λέξεις που δε συνάδουν με τη λογοτεχνία. Επιτυχημένα είναι τα βιβλία που μιλούν στις ψυχές των ανθρώπων και αντέχουν στο διάβα του χρόνου.
Θεωρώ πως η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει βοηθήσει και τη λογοτεχνική παραγωγή. Εκτός από το παραδοσιακό έντυπο βιβλίο, υπάρχει πλέον και το ηλεκτρονικό, το οποίο επιλέγουν πολλοί νέοι συγγραφείς. Βέβαια, υπό το πρίσμα της ποιότητας και της πρωτοτυπίας, νομίζω πως η ελληνική λογοτεχνική παραγωγή βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτης ένδειας.
12. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;
Απεχθάνομαι τον όρο «Best Seller», επειδή έχει να κάνει με την εμπορικότητα και τη μαζικότητα, λέξεις που δε συνάδουν με τη λογοτεχνία. Επιτυχημένα είναι τα βιβλία που μιλούν στις ψυχές των ανθρώπων και αντέχουν στο διάβα του χρόνου.
13. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Αν και είμαι υπέρμαχος της τεχνολογίας και της προόδου, προτιμώ το παραδοσιακό έντυπο βιβλίο, διότι μόνο τότε λειτουργούν και οι πέντε αισθήσεις μου. Η μεθυστική μυρωδιά του χαρτιού, το απαλό θρόισμα των σελίδων, η ζωντανή εικόνα του εξωφύλλου, η στιλπνή ή τραχιά επιφάνεια του βιβλίου και η πρώτη γεύση που σου δίνει η περίληψη στο οπισθόφυλλο δεν μπορούν ν’ αντικατασταθούν από μια ψυχρή ηλεκτρονική συσκευή.
14. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;
Ο Θαλής ο Μιλήσιος είχε πει: «Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι». Γι’ αυτό μόνο μια προτροπή έχω να δώσω στους νέους λογοτέχνες: «Όταν γράφετε το μυαλό να είναι το χέρι σας, η ψυχή να είναι η πένα κι η φαντασία το μελάνι».
15. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι το «Βουνό της Ψυχής» του Κινέζου συγγραφέα Γκάο Ξινγκγιάν. Το βιβλίο αυτό είναι μια πραγματική κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή και μια περιήγηση στην άγνωστη σε πολλούς Κίνα, στον πολιτισμό της και στον τρόπο σκέψης των κατοίκων της.
17. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;
Πολύ δύσκολη ερώτηση. Ένα από τα πρώτα βιβλία που διάβασα στα παιδικά μου χρόνια ήταν ο «Μικρός Πρίγκιπας» του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Ακόμη και σήμερα με συγκινεί. Επίσης, ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία είναι και ο «Χριστός Ξανασταυρώνεται» του Νίκου Καζαντζάκη, διότι παραμένει διαχρονικός ο λόγος αυτού του σπουδαίου συγγραφέα.
15. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι το «Βουνό της Ψυχής» του Κινέζου συγγραφέα Γκάο Ξινγκγιάν. Το βιβλίο αυτό είναι μια πραγματική κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή και μια περιήγηση στην άγνωστη σε πολλούς Κίνα, στον πολιτισμό της και στον τρόπο σκέψης των κατοίκων της.
16. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Θα μπορούσα ν’ απαντήσω η Πηνελόπη Δέλτα, ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο Γκιγιώμ Απολλιναίρ και ο Χαρούκι Μουρακάμι. Όμως, υπάρχουν αρκετοί ερασιτέχνες συγγραφείς που μ’ επηρέασαν περισσότερο, όπως η Αρχοντούλα, ο Θεόφιλος, η Τζωρτζίνα, η Λίτσα, ο Ηλίας, η Δήμητρα, η Έλλη, ο Γιώργος, η Λένα, η Δώρα, η Μαρία, ο Κώστας, η Ελένη, ο Χρήστος, η Ευτυχία, η Φωτεινή, ο Πάνος, η Χαρά, η Δέσποινα, ο Μιχάλης, η Αθανασία και η Βασιλική.
Πολύ δύσκολη ερώτηση. Ένα από τα πρώτα βιβλία που διάβασα στα παιδικά μου χρόνια ήταν ο «Μικρός Πρίγκιπας» του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Ακόμη και σήμερα με συγκινεί. Επίσης, ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία είναι και ο «Χριστός Ξανασταυρώνεται» του Νίκου Καζαντζάκη, διότι παραμένει διαχρονικός ο λόγος αυτού του σπουδαίου συγγραφέα.
18. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;
Στα άμεσα λογοτεχνικά μου σχέδια βρίσκεται η έκδοση της πρώτης ποιητικής μου συλλογής, η οποία εύχομαι να ταξιδέψει όσο πιο μακριά γίνεται και ν’ αράξει σε πολλά λιμάνια.
* * *
Καρυάτις Δεσμώτρια
(του Αντώνιου Ευθυμίου)
Αγαπημένες μου αδερφές,
σεις που στέκεστε αγόγγυστα στο επιστύλιο του κόσμου
σαν παροπλισμένα ξόανα που πέτρωσαν στη λήθη του χρόνου,
σας καλώ σιμά μου, εδώ στη μεγαλειώδη φυλακή μου,
να μ’ ελευθερώσετε απ’ τα δεσμά μου.
Για δείτε πώς έσβησε ο ήλιος πάνω απ’ το Ερέχθειο
κι έγινε ατόφιο κεχριμπάρι,
να λαμπυρίζει στα χέρια των βαρβάρων.
Κι ο Παρθενώνας ακόμη γροικά τις πέτρες που μιλούν
για κείνη την ανηλεή λεηλασία, την ανόσια αρπαγή μου.
Μαρμαρωμένες κόρες,
σεις που φέρετε στην κεφαλή σας
βαρύ φορτίο το θριγκό της ιστορίας,
σηκωθείτε αυθωρεί από τα βάθρα σας
και ξεκινήστε έρανο μνήμης για την επιστροφή μου.
Εμπρός λοιπόν, φωνάξτε δυνατά
να γίνουν οι κραυγές σας χρυσωμένοι πυρσοί
στις χούφτες των Ελλήνων.
Γεμίστε τη ραγισμένη λήκυθο της ελπίδας
μ’ αστέρια που γλίστρησαν απ’ τη μετόπη τ’ ουρανού
και με την ιερή αξιοπρέπειά σας.
Από το ξάγναντο της ξενιτιάς
μετρώ της Παλλάδας τις λαβωματιές,
μα και της Ελλάδας τα οργισμένα ξέφτια
που σέρνει η σκιάς της.
Δεν αντέχεται άλλο η ασάλευτη περηφάνια σας,
μήτε η ανάλγητη σιγή σας.
Μοναχά της επανάστασης η σμίλη
μπορεί ν’ αλλάξει την επιγραφή μου
και δυο λέξεις να χαρακτούν βαθιά, «Γλυπτών Παλιννόστησις».
(3ο Βραβείο στον Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό «Γλυπτών Παλιννόστησις», 2016).
(1ο Βραβείο στο 17ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Εταιρείας Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου, 2017).
σεις που στέκεστε αγόγγυστα στο επιστύλιο του κόσμου
σαν παροπλισμένα ξόανα που πέτρωσαν στη λήθη του χρόνου,
σας καλώ σιμά μου, εδώ στη μεγαλειώδη φυλακή μου,
να μ’ ελευθερώσετε απ’ τα δεσμά μου.
Για δείτε πώς έσβησε ο ήλιος πάνω απ’ το Ερέχθειο
κι έγινε ατόφιο κεχριμπάρι,
να λαμπυρίζει στα χέρια των βαρβάρων.
Κι ο Παρθενώνας ακόμη γροικά τις πέτρες που μιλούν
για κείνη την ανηλεή λεηλασία, την ανόσια αρπαγή μου.
Μαρμαρωμένες κόρες,
σεις που φέρετε στην κεφαλή σας
βαρύ φορτίο το θριγκό της ιστορίας,
σηκωθείτε αυθωρεί από τα βάθρα σας
και ξεκινήστε έρανο μνήμης για την επιστροφή μου.
Εμπρός λοιπόν, φωνάξτε δυνατά
να γίνουν οι κραυγές σας χρυσωμένοι πυρσοί
στις χούφτες των Ελλήνων.
Γεμίστε τη ραγισμένη λήκυθο της ελπίδας
μ’ αστέρια που γλίστρησαν απ’ τη μετόπη τ’ ουρανού
και με την ιερή αξιοπρέπειά σας.
Από το ξάγναντο της ξενιτιάς
μετρώ της Παλλάδας τις λαβωματιές,
μα και της Ελλάδας τα οργισμένα ξέφτια
που σέρνει η σκιάς της.
Δεν αντέχεται άλλο η ασάλευτη περηφάνια σας,
μήτε η ανάλγητη σιγή σας.
Μοναχά της επανάστασης η σμίλη
μπορεί ν’ αλλάξει την επιγραφή μου
και δυο λέξεις να χαρακτούν βαθιά, «Γλυπτών Παλιννόστησις».
(3ο Βραβείο στον Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό «Γλυπτών Παλιννόστησις», 2016).
(1ο Βραβείο στο 17ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Εταιρείας Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου, 2017).
Το αμόνι της θάλασσας
(του Αντώνιου Ευθυμίου)
Στο δαντελένιο σου αφρό,
κει που τα όρη τη θωριά τους ανακλούν,
ένα σιγαλόφωνο τραγούδι επιπλέει.
Μην είναι ο ψίθυρος του Ωκεανού,
της Τηθύος η μουρμούρα
ή ο απόηχος της σιωπής πριν γενεί αντάρα;
Κάθε που τα σωθικά σου ξεχειλίζανε
βαλτώναν οι ψυχές και σάπιζαν οι πέτρες.
Μέχρι που φράγμα ορθώθηκε ψηλό
και καταλάγιασε η ορμή σου.
Δέντρα σειρά σε συντροφεύουν,
ξόανα βουβά της Μακεδονικής γης.
Αέναη υγρασία η αγκαλιά σου
για να κουρνιάζει το ηλιοβασίλεμα
και ξέγνοιαστη να ξυπνάει η ανατολή.
Το άστατο βιολί του ανέμου ουρλιάζει
επάνω στην αθόλωτη ράχη σου
και στο λυγμό της νύχτας
το φεγγάρι χαμηλώνει να σε ασπαστεί.
Ρευστό γυαλί τα διψασμένα σου νερά
σαν κόβουν του Γράμμου τις πλαγιές.
Στον ποταμίσιο σου ιστό
το φως του ήλιου παγιδεύεις
για να ξεπλύνεις τη σκουριά των αστεριών.
Ελπίδες απόθεσα στην κοίτη σου, κι ονείρατα
και το ανεμολόγιο των παιδικών μου χρόνων.
Στην αδάκρυτή σου όχθη
φύτεψα την ασάλευτη μοναξιά μου
κι η ζωή μου καρποφόρησε,
έβγαλε κλαδιά και άνθη.
Στολίδι αγλαό των Γρεβενών,
σεντέφι της Κοζάνης,
δεν είσαι πηγή για να στερέψεις,
ούτε και χρόνος να περάσεις.
Είσαι ο Αλιάκμων της Ελλάδος,
το αμόνι της θαλάσσης.
κει που τα όρη τη θωριά τους ανακλούν,
ένα σιγαλόφωνο τραγούδι επιπλέει.
Μην είναι ο ψίθυρος του Ωκεανού,
της Τηθύος η μουρμούρα
ή ο απόηχος της σιωπής πριν γενεί αντάρα;
Κάθε που τα σωθικά σου ξεχειλίζανε
βαλτώναν οι ψυχές και σάπιζαν οι πέτρες.
Μέχρι που φράγμα ορθώθηκε ψηλό
και καταλάγιασε η ορμή σου.
Δέντρα σειρά σε συντροφεύουν,
ξόανα βουβά της Μακεδονικής γης.
Αέναη υγρασία η αγκαλιά σου
για να κουρνιάζει το ηλιοβασίλεμα
και ξέγνοιαστη να ξυπνάει η ανατολή.
Το άστατο βιολί του ανέμου ουρλιάζει
επάνω στην αθόλωτη ράχη σου
και στο λυγμό της νύχτας
το φεγγάρι χαμηλώνει να σε ασπαστεί.
Ρευστό γυαλί τα διψασμένα σου νερά
σαν κόβουν του Γράμμου τις πλαγιές.
Στον ποταμίσιο σου ιστό
το φως του ήλιου παγιδεύεις
για να ξεπλύνεις τη σκουριά των αστεριών.
Ελπίδες απόθεσα στην κοίτη σου, κι ονείρατα
και το ανεμολόγιο των παιδικών μου χρόνων.
Στην αδάκρυτή σου όχθη
φύτεψα την ασάλευτη μοναξιά μου
κι η ζωή μου καρποφόρησε,
έβγαλε κλαδιά και άνθη.
Στολίδι αγλαό των Γρεβενών,
σεντέφι της Κοζάνης,
δεν είσαι πηγή για να στερέψεις,
ούτε και χρόνος να περάσεις.
Είσαι ο Αλιάκμων της Ελλάδος,
το αμόνι της θαλάσσης.
Νυκτοβασία
(του Αντώνιου Ευθυμίου)
(του Αντώνιου Ευθυμίου)
Είναι βράδυ...
μια εύθραυστη μελαγχολία φιλονικεί με την ανάσα σου.
Το φως παραμονεύει πίσω απ’ τα σφαλιστά παντζούρια
και το αράθυμο αγέρι ραπίζει ανηλεώς τις γρίλιες.
Μα εσύ κωφεύεις,
μοιράζεις αφειδώς τις σιωπές σου στις ανέστιες κραυγές μου,
ιχνεύοντας παράλληλα μερικές ρανίδες ευτυχίας.
Τα χρόνια πέρασαν
και το κορμί μας ανενδοίαστα γερνά
συνθλίβοντας τις ουλές της νιότης μας.
Στα λιόχαρα καλντερίμια του νου μας
καλπάζουν σαν αγρίμια οι αναμνήσεις
και στης ψυχής μας το κρουστάλλιασμα
φωλεύουν τα αγχέμαχα αισθήματά μας.
Ακόμη τα μάτια μου δακρύζουν
θωρώντας τη μορφή σου.
Νιώθω νηπενθής στην αχανή αγκαλιά σου,
σαν αμάραντος ανθός μέσα σε μια λίμνη.
Γιατί θες αποσπερίς σαν πουλί να αποδημήσεις;
Η παραφθορά της απουσίας σου μπορεί να με διαλύσει.
Θρασομανούν οι σκιές όσο ζαρώνει ο έρωτας,
αλλά η αγάπη μένει ασίγαστη,
αχνοκέρι στερνό στο μανουάλι της ζωής.
Μη φύγεις απόψε,
σβήσε τη λυχνία του αποχωρισμού
με το μουδιασμένο βλέμμα σου
κι ας αφουγκραστούμε αντάμα
τα περπατήματα αυτής της νύχτας.
(1ο Βραβείο στον 3ο Διαγωνισμό Ποιήσεως Bonsaistories, 2017).
μια εύθραυστη μελαγχολία φιλονικεί με την ανάσα σου.
Το φως παραμονεύει πίσω απ’ τα σφαλιστά παντζούρια
και το αράθυμο αγέρι ραπίζει ανηλεώς τις γρίλιες.
Μα εσύ κωφεύεις,
μοιράζεις αφειδώς τις σιωπές σου στις ανέστιες κραυγές μου,
ιχνεύοντας παράλληλα μερικές ρανίδες ευτυχίας.
Τα χρόνια πέρασαν
και το κορμί μας ανενδοίαστα γερνά
συνθλίβοντας τις ουλές της νιότης μας.
Στα λιόχαρα καλντερίμια του νου μας
καλπάζουν σαν αγρίμια οι αναμνήσεις
και στης ψυχής μας το κρουστάλλιασμα
φωλεύουν τα αγχέμαχα αισθήματά μας.
Ακόμη τα μάτια μου δακρύζουν
θωρώντας τη μορφή σου.
Νιώθω νηπενθής στην αχανή αγκαλιά σου,
σαν αμάραντος ανθός μέσα σε μια λίμνη.
Γιατί θες αποσπερίς σαν πουλί να αποδημήσεις;
Η παραφθορά της απουσίας σου μπορεί να με διαλύσει.
Θρασομανούν οι σκιές όσο ζαρώνει ο έρωτας,
αλλά η αγάπη μένει ασίγαστη,
αχνοκέρι στερνό στο μανουάλι της ζωής.
Μη φύγεις απόψε,
σβήσε τη λυχνία του αποχωρισμού
με το μουδιασμένο βλέμμα σου
κι ας αφουγκραστούμε αντάμα
τα περπατήματα αυτής της νύχτας.
(1ο Βραβείο στον 3ο Διαγωνισμό Ποιήσεως Bonsaistories, 2017).
* * *
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
Ο Αντώνιος Ευθυμίου γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Μεγάλωσε σε μία από τις πιο ιστορικές περιοχές του Κέντρου, την Κυψέλη. Το 1996 τελείωσε το Αρσάκειο-Τοσίτσειο Δημοτικό Εκάλης και το 2001 αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κι έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης από το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Επιστήμη και Τεχνολογία Υδατικών Πόρων». Το 2010 πήρε υποτροφία από την Ιαπωνική Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Ιαπωνίας για Μεταπτυχιακές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο και αποτέλεσε μέλος του Ελληνοϊαπωνικού Συνδέσμου. Για μικρό χρονικό διάστημα εργάστηκε στην Ολλανδία και τις Φιλιππίνες σε μια μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία και τα τελευταία τέσσερα χρόνια έζησε κι εργάστηκε στο Μόναχο της Γερμανίας. Εκτός από Αγγλικά, ομιλεί Γαλλικά, Γερμανικά και Ιαπωνικά.
Ασχολείται με τη λογοτεχνία από την εφηβεία του. Τα πρώτα ποιήματά του δημοσιεύθηκαν στο μαθητικό περιοδικό «Αθηναίος» του Κολλεγίου Αθηνών, όπου εργάστηκε ως βοηθός αρχισυντάκτη. Παράλληλα, έγραψε 12 άρθρα με θέμα τον κινηματογράφο, τη μουσική και την επιστήμη, τα οποία δημοσιεύθηκαν στα μαθητικά έντυπα «Αθηναίος», «Τα Νέα του Κολλεγίου» και «Θησαυρός». Έκτοτε, έχει γράψει 170 ποιήματα (Ελληνικά, Αγγλικά και Γαλλικά), 350 χαϊκού (Ελληνικά, Αγγλικά και Ιαπωνικά), 50 στίχους (Ελληνικούς και Αγγλικούς), 25 διηγήματα, 16 θεατρικά έργα, 4 παραμύθια, 3 δοκίμια και 3 κινηματογραφικά σενάρια. Το 1996 διακρίθηκε στο Δεύτερο Διεθνές Αντικαπνιστικό Φεστιβάλ Νέων με έργο ζωγραφικής και το 2006 βραβεύτηκε για πρώτη φορά σε διαγωνισμό ποίησης. Συνολικά έχει λάβει 132 διακρίσεις σε Πανελλήνιους και Διεθνείς Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς, εκ των οποίων οι 32 είναι πρώτα βραβεία.
Από το 2010 έχει συμμετάσχει σε 32 συλλογικά έργα (ανθολόγια, ποιητικές συλλογές, λογοτεχνικά περιοδικά) κι έχει φιλοξενηθεί στη «Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» των εκδόσεων Χάρη Πάτση, στην «Εγκυκλοπαίδεια Γραμμάτων και Τεχνών» των εκδόσεων Αμφικτυονία Ελληνισμού και στη «Σύγχρονη Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Ποίησης» των Εκδόσεων της Νέας Διάστασης.
Επίσης, έχει αρθρογραφήσει σε πολλές ιστοσελίδες τέχνης και πολιτισμού, όπως: «tovivlio.net», «www.cine.gr», «www.myfilm.gr», «nikosonline.gr», «bonsaistories.gr» και «koyinta.gr». Την περίοδο που ζούσε στο Μόναχο, ήταν υπεύθυνος ύλης και σχεδιασμού δύο περιοδικών, του ελληνογερμανικού «Drachme» και του ελληνικού «Ταυτότητα». Επιπλέον, δημιούργησε την ενημερωτική ιστοσελίδα «Jopa News», την καλλιτεχνική ιστοσελίδα «Jopa Arts» και την ιατρική ιστοσελίδα «Oncologic & Arts».
Παράλληλα με τη λογοτεχνία, ασχολείται συστηματικά με τον κινηματογράφο και το θέατρο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σκηνοθεσίας από καταξιωμένους Έλληνες σκηνοθέτες και το 2016 η Κινηματογραφική Λέσχη Εργαζομένων της ΕΡΤ3 διένειμε ανάλυσή του για τη δραματική περιπέτεια του Τέρενς Μάλικ «Badlands», στο πλαίσιο του κινηματογραφικού αφιερώματός «Το ζεύγος και η βία». Το 2017 έγραψε το σενάριο της γερμανικής μικρού μήκους ταινίας «If All Kids» με θέμα το ρατσισμό, η οποία προβλήθηκε στο Μόναχο με μεγάλη επιτυχία, ενώ προκρίθηκε στα ημιτελικά του Caribbean Film Festival & Market κι έλαβε μέρος στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της πόλης Cefalù της Ιταλίας. Το 2018, συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του 11ου Ετήσιου Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Λονδίνου με το σενάριο της μεγάλου μήκους ταινίας «Somnium». Επίσης, το 2008 πήρε μέρος στην πρωτοποριακή παράσταση «ΑΩ» του Ash Bulayev, που ανέβηκε στο θέατρο «Παλλάς».
Τέλος, αγαπάει πολύ τα ταξίδια κι έχει επισκεφθεί 42 χώρες σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Πιστεύει, βέβαια, πως το ωραιότερο ταξίδι είναι η περιπλάνηση στα λιθόστρωτα της ποίησης με πυξίδα τη φαντασία.
Ασχολείται με τη λογοτεχνία από την εφηβεία του. Τα πρώτα ποιήματά του δημοσιεύθηκαν στο μαθητικό περιοδικό «Αθηναίος» του Κολλεγίου Αθηνών, όπου εργάστηκε ως βοηθός αρχισυντάκτη. Παράλληλα, έγραψε 12 άρθρα με θέμα τον κινηματογράφο, τη μουσική και την επιστήμη, τα οποία δημοσιεύθηκαν στα μαθητικά έντυπα «Αθηναίος», «Τα Νέα του Κολλεγίου» και «Θησαυρός». Έκτοτε, έχει γράψει 170 ποιήματα (Ελληνικά, Αγγλικά και Γαλλικά), 350 χαϊκού (Ελληνικά, Αγγλικά και Ιαπωνικά), 50 στίχους (Ελληνικούς και Αγγλικούς), 25 διηγήματα, 16 θεατρικά έργα, 4 παραμύθια, 3 δοκίμια και 3 κινηματογραφικά σενάρια. Το 1996 διακρίθηκε στο Δεύτερο Διεθνές Αντικαπνιστικό Φεστιβάλ Νέων με έργο ζωγραφικής και το 2006 βραβεύτηκε για πρώτη φορά σε διαγωνισμό ποίησης. Συνολικά έχει λάβει 132 διακρίσεις σε Πανελλήνιους και Διεθνείς Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς, εκ των οποίων οι 32 είναι πρώτα βραβεία.
Από το 2010 έχει συμμετάσχει σε 32 συλλογικά έργα (ανθολόγια, ποιητικές συλλογές, λογοτεχνικά περιοδικά) κι έχει φιλοξενηθεί στη «Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» των εκδόσεων Χάρη Πάτση, στην «Εγκυκλοπαίδεια Γραμμάτων και Τεχνών» των εκδόσεων Αμφικτυονία Ελληνισμού και στη «Σύγχρονη Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Ποίησης» των Εκδόσεων της Νέας Διάστασης.
Επίσης, έχει αρθρογραφήσει σε πολλές ιστοσελίδες τέχνης και πολιτισμού, όπως: «tovivlio.net», «www.cine.gr», «www.myfilm.gr», «nikosonline.gr», «bonsaistories.gr» και «koyinta.gr». Την περίοδο που ζούσε στο Μόναχο, ήταν υπεύθυνος ύλης και σχεδιασμού δύο περιοδικών, του ελληνογερμανικού «Drachme» και του ελληνικού «Ταυτότητα». Επιπλέον, δημιούργησε την ενημερωτική ιστοσελίδα «Jopa News», την καλλιτεχνική ιστοσελίδα «Jopa Arts» και την ιατρική ιστοσελίδα «Oncologic & Arts».
Παράλληλα με τη λογοτεχνία, ασχολείται συστηματικά με τον κινηματογράφο και το θέατρο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σκηνοθεσίας από καταξιωμένους Έλληνες σκηνοθέτες και το 2016 η Κινηματογραφική Λέσχη Εργαζομένων της ΕΡΤ3 διένειμε ανάλυσή του για τη δραματική περιπέτεια του Τέρενς Μάλικ «Badlands», στο πλαίσιο του κινηματογραφικού αφιερώματός «Το ζεύγος και η βία». Το 2017 έγραψε το σενάριο της γερμανικής μικρού μήκους ταινίας «If All Kids» με θέμα το ρατσισμό, η οποία προβλήθηκε στο Μόναχο με μεγάλη επιτυχία, ενώ προκρίθηκε στα ημιτελικά του Caribbean Film Festival & Market κι έλαβε μέρος στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της πόλης Cefalù της Ιταλίας. Το 2018, συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του 11ου Ετήσιου Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Λονδίνου με το σενάριο της μεγάλου μήκους ταινίας «Somnium». Επίσης, το 2008 πήρε μέρος στην πρωτοποριακή παράσταση «ΑΩ» του Ash Bulayev, που ανέβηκε στο θέατρο «Παλλάς».
Τέλος, αγαπάει πολύ τα ταξίδια κι έχει επισκεφθεί 42 χώρες σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Πιστεύει, βέβαια, πως το ωραιότερο ταξίδι είναι η περιπλάνηση στα λιθόστρωτα της ποίησης με πυξίδα τη φαντασία.
* * *
ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ:
ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
ΠΑΤΗΣΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου