Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.
Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη Λογοτέχνιδα, Αλεξάνδρα Κολιγιώτη, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.
Mικρές Αποσκευές
(της Αλεξάνδρας Κολιγιώτη)
* * *
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΛΙΓΙΩΤΗ
1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για την λογοτεχνία ποιος θα ήταν αυτός;
Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τη λογοτεχνία ως όλες εκείνες οι θεωρητικές προσπάθειες που πηγάζουν από τη λογική επαλήθευσης βασιζόμενες στην φαντασία, την ελευθερία και αποτυπώνουν τον κόσμο του ανθρώπου.
2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;
Η λογοτεχνία ωθεί τον αναγνώστη να δει τον κόσμο και τα πράγματα που τον αποτελούν από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Αποκαλύπτει αλήθειες που βρίσκονται πίσω από αυτά κι όπως έλεγε και ο Ρενέ Ντεκάρτ «Η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου είναι σα να συνομιλεί με τους τελειότερους ανθρώπους του παρελθόντος».
3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;
H ποίηση προκειμένου να είναι διαχρονική θα πρέπει να μπορεί να αντέχει στο χρόνο. Η υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου τόσο στις εύκολες αλλά όσο και στις δύσκολες περιόδους πάντα θα την καθιστά αναγκαία.
Στις μέρες μας δυστυχώς η ποίηση έχει φτάσει σε αδιέξοδο, συνεπώς χρειάζεται μια νέα πνοή .Τέτοια ίσως που να δίνει τόσο συναισθηματική όσο και αισθητική διάταξη.
4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;
Η ποίηση προσωπικά εκφράζει έναν τρόπο εξωτερίκευσης ,διαφυγής και ίσως επεξεργασίας των όλων όσων συμβαίνουν γύρο μου. Ίσως πολλές φορές και πιθανού αντιπερισπασμού και περισυλλογής.
5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;
Το πρώτο μου ποίημα δεν θυμάμαι ακριβώς πότε πήρε σάρκα και οστά μα πιθανολογώ στα γυμνασιακά μου χρόνια με τα πρώτα σκιρτήματα καρδιάς. Θυμάμαι έπαιρνα μέρος από εκεί κι έπειτα στα εφηβικά πλέον χρόνια σε εφηβικούς διαγωνισμούς ποίησης και μάλιστα λίγο πριν το τέλος του Λυκείου ένα μου ποίημα είχα φτάσει να έχει τον τίτλο του 2ου Πανελληνίου. Είχα την τύχη να μεγαλώσω με τη γιαγιά μου η οποία θυμάμαι έγραφε παραμύθια και διάβαζε πολύ. Αυτό με ώθησε να δημιουργήσω.
6. Γιατί γράφετε;
Η ερώτηση δύσκολη όσο δύσκολη και η απάντηση της. Γράφω γιατί αγαπώ να γράφω. Να πιέζω τις λέξεις να μην κοιμούνται.
7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Κύρια πηγή έμπνευσης είναι αδύνατο να παρουσιάσει κανείς .Ίσως θα την προσδιόριζα σαν καταγραφή στιγμών μέσα από μια κατάσταση ένα τοπίο ένα βλέμμα η ακόμη και μια συζήτηση που έτσι μαγικά συναντάται με το χαρτί.
8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;
Η ποίηση και το σύντομο διήγημα είναι προς το παρόν δυο κομμάτια που αγαπώ και προσπαθώ να εξελίξω.
9. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
Θεωρώ πως δεν υπάρχει κατάλληλη ώρα στη στιγμή της δημιουργίας. Έχω «πιάσει» τον εαυτό μου να γράφω ενόσω παρακολουθώ μια θεατρική παράσταση ή ενόσω ταξιδεύω με ένα μέσο μεταφοράς.
10. Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;
Ένας λογοτέχνης στα χρόνια της κρίσης θα γράψει και θα εμπνευστεί από αυτή. Φυσικά σχετικά με την αγοραστική δύναμη και μιλώντας πιο ρεαλιστικά θα πρέπει να πληρώσει ή να μην πληρωθεί καν για την υλοποίηση του έργου του. Ο περιορισμός της βιβλιοφιλίας λόγο της κρίσης δυσχεραίνει την κατάσταση.
11. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;
Η προώθηση αλλά και η ανάγνωση ενός βιβλίου όπως επίσης και η αναγνωσιμότητα από διασημότητες αποτελούν κάποια βοηθητικά στοιχεία στην αναρρίχηση ενός βιβλίου στις λίστες τον BEST SELLΕR.Όπως επίσης και η θεματολογία του βιβλίου. Από τη μια οι γυναίκες συγγραφείς με τα περισσότερα best seller στις ιστορίες αγάπης και από την άλλη οι άνδρες σε ιστορίες μυστηρίου. Το παν είναι βέβαια και η τύχη σε συνδυασμό με τις κοινωνικές νόρμες και επιρροές.
12. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Φυσικά το έντυπο. Παραμένω και επιμένω στο να είμαι λάτρης του παραδοσιακού τρόπου ανάγνωσης. Αυτό γιατί θεωρώ πως η αίσθηση του να περιεργάζεσαι το απόχτημά σου, να κρατάς σημειώσεις όπως ακόμη και η αίσθηση της προσωπικής ίσως αφιέρωσης ,σε κάνει να νιώθεις πιο δεμένος και ταυτόχρονα συγκινημένος από το περιεχόμενο της γνώσης που έχεις στα χέρια σου.
13. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;
Σίγουρα να είναι ο εαυτός του! Να μπορεί να πείθει για αυτά που γράφει περιπλανώμενος ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία στο υπαρκτό και μη. Πάντα με οδηγό την γνώση και την αγάπη προς αυτό που κάνει.
14. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
Το τελευταίο βιβλίο που κράτησα στα χέρια μου ήταν η Ανθολογία της Ελληνικής ποίησης που με πολύ ενδιαφέρον προσπάθησα να διεισδύσω στις βαθύτερες εκφάνσεις των νοημάτων των ανθολογούμενων ποιητών.
15. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Αγαπημένος συγγραφέας είναι εκείνος που μένει στην καρδιά του αναγνώστη για πάντα. Μερικοί από τους συγγραφείς που πραγματικά με έκαναν να ξεχαστώ με τα βιβλία τους είναι Εμπειρίκος, Ομηρόλη Καζαντζάκης, Κούντερα, Ζαν Πωλ Σατρ αλλά και αμέτρητους άλλους.
16. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;
Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει Coelho.
Tο βιβλίο της ανησυχίας Fernardo Pasoa.
Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών Γιαβουναρι Γιαβαμπατα και πολλά άλλα.
17. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;
Θα έλεγε κανείς η αγάπη του αναγνώστη και η προσωπική πνευματική ικανοποίηση είναι αρκετά. Η εξέλιξη του κάθε συγγραφέα είναι θέμα χρόνου τύχης και εμπειριών.
Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τη λογοτεχνία ως όλες εκείνες οι θεωρητικές προσπάθειες που πηγάζουν από τη λογική επαλήθευσης βασιζόμενες στην φαντασία, την ελευθερία και αποτυπώνουν τον κόσμο του ανθρώπου.
2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;
Η λογοτεχνία ωθεί τον αναγνώστη να δει τον κόσμο και τα πράγματα που τον αποτελούν από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Αποκαλύπτει αλήθειες που βρίσκονται πίσω από αυτά κι όπως έλεγε και ο Ρενέ Ντεκάρτ «Η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου είναι σα να συνομιλεί με τους τελειότερους ανθρώπους του παρελθόντος».
3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;
H ποίηση προκειμένου να είναι διαχρονική θα πρέπει να μπορεί να αντέχει στο χρόνο. Η υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου τόσο στις εύκολες αλλά όσο και στις δύσκολες περιόδους πάντα θα την καθιστά αναγκαία.
Στις μέρες μας δυστυχώς η ποίηση έχει φτάσει σε αδιέξοδο, συνεπώς χρειάζεται μια νέα πνοή .Τέτοια ίσως που να δίνει τόσο συναισθηματική όσο και αισθητική διάταξη.
4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;
Η ποίηση προσωπικά εκφράζει έναν τρόπο εξωτερίκευσης ,διαφυγής και ίσως επεξεργασίας των όλων όσων συμβαίνουν γύρο μου. Ίσως πολλές φορές και πιθανού αντιπερισπασμού και περισυλλογής.
5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;
Το πρώτο μου ποίημα δεν θυμάμαι ακριβώς πότε πήρε σάρκα και οστά μα πιθανολογώ στα γυμνασιακά μου χρόνια με τα πρώτα σκιρτήματα καρδιάς. Θυμάμαι έπαιρνα μέρος από εκεί κι έπειτα στα εφηβικά πλέον χρόνια σε εφηβικούς διαγωνισμούς ποίησης και μάλιστα λίγο πριν το τέλος του Λυκείου ένα μου ποίημα είχα φτάσει να έχει τον τίτλο του 2ου Πανελληνίου. Είχα την τύχη να μεγαλώσω με τη γιαγιά μου η οποία θυμάμαι έγραφε παραμύθια και διάβαζε πολύ. Αυτό με ώθησε να δημιουργήσω.
6. Γιατί γράφετε;
Η ερώτηση δύσκολη όσο δύσκολη και η απάντηση της. Γράφω γιατί αγαπώ να γράφω. Να πιέζω τις λέξεις να μην κοιμούνται.
7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Κύρια πηγή έμπνευσης είναι αδύνατο να παρουσιάσει κανείς .Ίσως θα την προσδιόριζα σαν καταγραφή στιγμών μέσα από μια κατάσταση ένα τοπίο ένα βλέμμα η ακόμη και μια συζήτηση που έτσι μαγικά συναντάται με το χαρτί.
8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;
Η ποίηση και το σύντομο διήγημα είναι προς το παρόν δυο κομμάτια που αγαπώ και προσπαθώ να εξελίξω.
9. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
Θεωρώ πως δεν υπάρχει κατάλληλη ώρα στη στιγμή της δημιουργίας. Έχω «πιάσει» τον εαυτό μου να γράφω ενόσω παρακολουθώ μια θεατρική παράσταση ή ενόσω ταξιδεύω με ένα μέσο μεταφοράς.
10. Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;
Ένας λογοτέχνης στα χρόνια της κρίσης θα γράψει και θα εμπνευστεί από αυτή. Φυσικά σχετικά με την αγοραστική δύναμη και μιλώντας πιο ρεαλιστικά θα πρέπει να πληρώσει ή να μην πληρωθεί καν για την υλοποίηση του έργου του. Ο περιορισμός της βιβλιοφιλίας λόγο της κρίσης δυσχεραίνει την κατάσταση.
11. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;
Η προώθηση αλλά και η ανάγνωση ενός βιβλίου όπως επίσης και η αναγνωσιμότητα από διασημότητες αποτελούν κάποια βοηθητικά στοιχεία στην αναρρίχηση ενός βιβλίου στις λίστες τον BEST SELLΕR.Όπως επίσης και η θεματολογία του βιβλίου. Από τη μια οι γυναίκες συγγραφείς με τα περισσότερα best seller στις ιστορίες αγάπης και από την άλλη οι άνδρες σε ιστορίες μυστηρίου. Το παν είναι βέβαια και η τύχη σε συνδυασμό με τις κοινωνικές νόρμες και επιρροές.
12. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Φυσικά το έντυπο. Παραμένω και επιμένω στο να είμαι λάτρης του παραδοσιακού τρόπου ανάγνωσης. Αυτό γιατί θεωρώ πως η αίσθηση του να περιεργάζεσαι το απόχτημά σου, να κρατάς σημειώσεις όπως ακόμη και η αίσθηση της προσωπικής ίσως αφιέρωσης ,σε κάνει να νιώθεις πιο δεμένος και ταυτόχρονα συγκινημένος από το περιεχόμενο της γνώσης που έχεις στα χέρια σου.
13. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;
Σίγουρα να είναι ο εαυτός του! Να μπορεί να πείθει για αυτά που γράφει περιπλανώμενος ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία στο υπαρκτό και μη. Πάντα με οδηγό την γνώση και την αγάπη προς αυτό που κάνει.
14. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
Το τελευταίο βιβλίο που κράτησα στα χέρια μου ήταν η Ανθολογία της Ελληνικής ποίησης που με πολύ ενδιαφέρον προσπάθησα να διεισδύσω στις βαθύτερες εκφάνσεις των νοημάτων των ανθολογούμενων ποιητών.
15. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Αγαπημένος συγγραφέας είναι εκείνος που μένει στην καρδιά του αναγνώστη για πάντα. Μερικοί από τους συγγραφείς που πραγματικά με έκαναν να ξεχαστώ με τα βιβλία τους είναι Εμπειρίκος, Ομηρόλη Καζαντζάκης, Κούντερα, Ζαν Πωλ Σατρ αλλά και αμέτρητους άλλους.
16. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;
Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει Coelho.
Tο βιβλίο της ανησυχίας Fernardo Pasoa.
Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών Γιαβουναρι Γιαβαμπατα και πολλά άλλα.
17. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;
Θα έλεγε κανείς η αγάπη του αναγνώστη και η προσωπική πνευματική ικανοποίηση είναι αρκετά. Η εξέλιξη του κάθε συγγραφέα είναι θέμα χρόνου τύχης και εμπειριών.
* * *
ΜΙΚΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
(της Αλεξάνδρα Κολιγιώτη)
ΞΥΠΝΑ ΜΕ ΜΟΝΟ
(της Αλεξάνδρας Κολιγιώτη)
ΜΙΚΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
(της Αλεξάνδρα Κολιγιώτη)
Κι ύστερα;
Τι χρειαζόμαστε;
Μικρές – μεγάλες επαναστάσεις που βγάζουν τη ζωή από τα μέσα μας,
Αποπλανώντας τις οροσειρές των προβλέψεών μας.
Σε ένα χάρτη “pinned up”είμαστε όλοι.
Της ζωής ακολουθούμε τα μνήματα.
Με έρωτα ή δίχως,
πορευόμαστε με ξυραφένια βλέμματα που αμφιλεγόμενα ωθούν τα ανεξάντλητα των ορίων μας.
Μα δες…
Μια τρωτή ελευθερία αναμασάμε,
μέσα από βογγητά στιγμών ,
καπνούς άγχους και πέτρινες επιθυμίες.
Μα κι εγώ,
ξοδεύτηκα πολύ με την τύχη.
Δίχως την παραμικρή επανάσταση.
Τι χρειαζόμαστε;
Μικρές – μεγάλες επαναστάσεις που βγάζουν τη ζωή από τα μέσα μας,
Αποπλανώντας τις οροσειρές των προβλέψεών μας.
Σε ένα χάρτη “pinned up”είμαστε όλοι.
Της ζωής ακολουθούμε τα μνήματα.
Με έρωτα ή δίχως,
πορευόμαστε με ξυραφένια βλέμματα που αμφιλεγόμενα ωθούν τα ανεξάντλητα των ορίων μας.
Μα δες…
Μια τρωτή ελευθερία αναμασάμε,
μέσα από βογγητά στιγμών ,
καπνούς άγχους και πέτρινες επιθυμίες.
Μα κι εγώ,
ξοδεύτηκα πολύ με την τύχη.
Δίχως την παραμικρή επανάσταση.
(της Αλεξάνδρας Κολιγιώτη)
Ξύπνα με μόνο
όταν θα προσθέσεις μια πινελιά έρωτα
πάνω στο πονεμένο μου κουφάρι.
Να αρμέξεις τις σκιές που φύτρωσαν
πάνω στο αλαβάστρινο σώμα σου.
Ξύπνα με μόνο
τις μέρες που θα απλώνεις τα στεγνά σεντόνια σου
στο γυάλινο τοίχο μου.
Θα ΄ναι Άνοιξη –Καλοκαίρι ή Χειμώνας.
Μεστός καιρός.
Άδεια συναισθήματα.
Ένα κουβάρι πράξεων των απερίσκεπτων μαστροπών μας.
Ξύπνα με μόνο
αν μπορέσω να ξυπνήσω.
Και μην ξεχνάς.
Είναι απλά ζήτημα ζωής και θανάτου
να δω τη μητρότητα των λέξεων
να κατακλύζουν με δάκρυα
το φθαρτό μου σώμα.
όταν θα προσθέσεις μια πινελιά έρωτα
πάνω στο πονεμένο μου κουφάρι.
Να αρμέξεις τις σκιές που φύτρωσαν
πάνω στο αλαβάστρινο σώμα σου.
Ξύπνα με μόνο
τις μέρες που θα απλώνεις τα στεγνά σεντόνια σου
στο γυάλινο τοίχο μου.
Θα ΄ναι Άνοιξη –Καλοκαίρι ή Χειμώνας.
Μεστός καιρός.
Άδεια συναισθήματα.
Ένα κουβάρι πράξεων των απερίσκεπτων μαστροπών μας.
Ξύπνα με μόνο
αν μπορέσω να ξυπνήσω.
Και μην ξεχνάς.
Είναι απλά ζήτημα ζωής και θανάτου
να δω τη μητρότητα των λέξεων
να κατακλύζουν με δάκρυα
το φθαρτό μου σώμα.
Mικρές Αποσκευές
(της Αλεξάνδρας Κολιγιώτη)
Σχεδόν καταμεσήμερο.
Τον συνάντησα καθισμένο δίπλα στην αποβάθρα. Περιπλανήθηκε ανάμεσα στα παραθυρόφυλλα και στον ασβέστη, ανηφορίζοντας τα σοκάκια ώσπου να φτάσει εκεί.
-Πώς είσαι ;τον ρώτησα. Δεν πήρα όμως απάντηση. Τα μάτια του αιωρούνταν σταθερά στο χρόνο της παραίσθησης. Μα σαν η ακτινοβολία του Μάη το απόγευμα γύρισε να μου μιλήσει ψυθιρίζοντάς μου «Ο κόσμος σου είναι κενός».
Ξάφνου κάτι παιδιά περνούσαν από εκεί κι άρχισαν να τον χλευάζουν μπροστά μου..Γέρο..ε…γέρο…
Κι όμως δεν ήταν παρά ένας άνδρας που δυσκολεύτηκε να κατανοήσει τον κόσμο και να τον συμπτύξει. Πέρασε όλη του τη ζωή περιπλανώμενος σε χώρες και τόπους μακρινούς με ένα κουφάρι των αποσκευών του ξεχασμένο από εδώ κι από κει. Δεν είναι εύκολη δουλειά να είσαι επιτυχημένος συγγραφέας. Και οι εμπειρίες των ταξιδιών όσο ήταν ακόμη νέος τον έκαναν ακόμη πιο δυνατό. Και η μάνα τον συντρόφευε σε αυτό. Μέσα από τον ύπνο της παραμιλούσε το όνομα του, προσευχόταν για την υγεία του, ανυπομονούσε να διαβάσει για τη νέα του δουλειά. Σήκωνε όλο το βάρος μου στις πλάτες της και μου μιλούσε για εκείνον πάντα με τα καλύτερα λόγια, γεμάτα από υπερηφάνεια.
Έκανα στροφή να απομακρυνθώ σκεπτόμενη πως ίσως θα ήθελε στιγμές μοναξιάς. Σαν γύρισα την πλάτη τον άκουσα να υπερβαίνει επιτέλους την ερώτηση μου.
-Εγώ θα ήθελα…
-Ναι…
Ξέσπασε σε λυγμούς.
-Πάει καιρός που δεν έχω γράψει ένα ποίημα. Μονάχα στίχους από πρόσωπα μαραζωμένα όπου κανείς πια δεν τα αναγνωρίζει. Και οι στίχοι μου γεμάτοι νοσταλγία και λέξεις που διασχίζουν τις αποστάσεις και τον χρόνο που έχασα μακριά σας.
Μα δεν ήταν καθόλου έτσι .Μέσα μου ήξερα πως ήταν ένας σοφός, γεμάτος από την ανάγκη της δημιουργίας ,λουσμένος από τη χλιδή της ημέρας έτσι όλη του τη ζωή την αφιέρωσε στα ταξίδια. Δεν πόθησε γυναίκα, δεν ανάπνευσε τη μυρωδιά του νεογέννητου μωρού.
-Ρότζερ; Ακόμη ξέρεις δεν έχω μάθει να προφέρω σωστά το όνομα σου. Έχει πανσέληνο και η παλίρροια είναι μεγάλη, αύριο τώρα.
Αυτό που επιθυμούσα εκείνη την ώρα ήταν να τον συγκρατήσω να μην του ροκανίζουν τα φαντάσματα τις σκέψεις του, μα ήταν σχεδόν ακατόρθωτο.
Μέσα μου όμως είχα αποφασίσει για το τι έπρεπε να κάνω. Γύρισα βιαστικά σπίτι. Είχα τόσα να κάνω.
Το πρωινό ήταν έτοιμο .Στο βάζο δυο φρεσκοκομμένα τριαντάφυλλα ,από τα πρώτα του Μάη.
-Τι είναι όλα αυτά; Απόρησε ο Ρότζερ μόλις έκανε την είσοδό του στην κουζίνα κοιτάζοντας ένα ζευγάρι αποσκευές πλάι στο τραπέζι.
-Ο νέος μας προορισμός ,του απάντησα .Αυτή τη φορά θα έρθω κι εγώ μαζί σου. Άλλωστε δε με δεσμεύει κάτι εδώ πλέον, κι αυτό θα το ήθελε και η μαμά.
Όσα δεν έζησε μαζί σου..να τα ζήσω εγώ.
Την κοίταξε με μάτια τεράστια γεμάτα απορία και θαυμασμό και ύστερα το πρόσωπό του φωτίστηκε από ένα χαμόγελο ενώ τον άκουγα να σιγοτραγουδά…
Κι ήσουν εσύ οι αποσκευές μου
στα μακρινά μου τα ταξίδια
Κι όταν γυρνούσα απ' τις φυγές μου
ήταν καινούργια όλα τα ίδια
Ένα κομμάτι ουρανό νοστάλγησα
μου 'λειψες πρόλαβα να πω…..
* * *
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ Θ. ΚΟΛΙΓΙΩΤΗ
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Ιωάννινα. Απόφοιτη του κολλεγίου του IHL(International House Of London) στο Λονδίνο στον τομέα της Αγγλικής γλώσσας και λογοτεχνίας ενώ έκανα επίσης σπουδές στον τομέα τον Ιατρικών και Βιολογικών εργαστηρίων.
Από μικρή ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφει ποιήματα και μικρά διηγήματα εκ των οποίων πολλά από αυτά έχουν διακριθεί.
Κάποια από τα έργα μου που έχουν εκδοθεί είναι τα εξής:
Από μικρή ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφει ποιήματα και μικρά διηγήματα εκ των οποίων πολλά από αυτά έχουν διακριθεί.
Κάποια από τα έργα μου που έχουν εκδοθεί είναι τα εξής:
- «Όνειρα αφ’ υψηλού »Ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Χ.Ο.Ν.
- «Ιστορίες της πόλης μας, Ιωάννινα» Εκδόσεις Πηγή.
- Λογοτεχνικό περιοδικό των εκδόσεων «Εyelands». Διήγημα με τίτλο «Xρώματα».
- Συμμετοχή με το ποίημά μου μετά από βράβευση του στη συλλογή «Μικρές επαναστάσεις» των εκδόσεων «Παράξενες μέρες –Strangedays Editions.
- Σύγχρονη Ανθολογία της Νεας Ελληνικής Ποίησης. Εκδόσεις Νέας Διάστασης Αθήνα 2018.
- Διάκριση Μικροδιηγήματος «Μήνυμα σε μπουκάλι» από την Ανοιχτή Βιβλιοθήκη. Ιούνιος 2018.
* * *
ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ:
ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
ΠΑΤΗΣΕ
ΕΔΩ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου