Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Ευγενία Βογιατζή - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ - Περιοδικό Κέφαλος

Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς.


ΝΕΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Ευγενία Βογιατζή - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ




Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν (ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ έως 31/3/2019). Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book. 
Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Ευγενία Βογιατζή, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΑ ΒΟΓΙΑΤΖΗ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Εξαρτάται από το ποιός θέτει την ερώτηση! Αν είναι  ο Αναγνώστης , ο θεωρητικός της λογοτεχνίας, ο συγγραφέας ή ακόμη και ο εκδοτικός οίκος. Στο συγκεκριμένο ερώτημα δεν υπάρχει απάντηση με την μορφή “του ορισμού”. Απαιτείται μια περαιτέρω ανάλυση, που άπτεται πιο πολύ των χαρακτηριστικών , που διέπουν ένα γραπτό κείμενο. Ο Αναγνώστης για παράδειγμα ενδιαφέρεται πιο πολύ για την τέρψη ή την ευφορία , που αισθάνεται μέσω της ανάγνωσης. Ο συγγραφέας δεν έχει σκοπό να μεταδώσει γνώσεις` πιο πολύ ενδιαφέρεται  για την κάθαρση των συναισθημάτων του μέσω της αποτυπώσής τους δια του Λόγου  (“την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν”...., όπως είναι ο ορισμός της τραγωδίας) καθώς και να εξιδανικεύσει την πραγματικότητα που βιώνει και που συχνά τον”πληγώνει”, δίνοντας μια πρόταση στον έξω κόσμο ,  πώς θέλει να συμβαίνουν τα πράγματα.  Ο θεωρητικός της λογοτεχνίας για την ερμηνεία και την “τεχνοτροπία” της γραφής, ο δε εκδοτικός οίκος για τα ευπώλητα.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Το θέμα για τον ποιητή ή για τον καλλιτέχνη του Λόγου  γενικότερα δεν τελειώνει μόνο στο να εκφράσει. Δεν του αρκεί . Δίνει μια επιταγή επικοινωνίας σε κάθε παραλήπτη και περιμένει εκείνη την άγια στιγμή, την άγια ώρα που ο Άλλος θα μπορεί να επι-κοινωνήσει μέσα από τα δικά του λόγια , τα δικά του συναισθήματα . Να συγ-κοινωνήσει το δικό του λόγο ύπαρξης, δείχνοντας μια άνευ όρων πίστη_σστην_επικοινωνία_μέσω_της_γλώσσας.
Γιατί μας νοιάζει τόσο πολύ ο Άλλος εν τέλει; Γιατί είναι ο καθρέφτης μας , είναι η αντανάκλαση του κόσμου μας κι όσο πιο διαφορετικές ερμηνείες πάρουν οι λέξεις μας τόσο πιο πλούσιος θα μας πισωγυρίσει ο κόσμος.
Αυτή είναι η πρόταση λοιπόν του ποιητή , του καλλιτέχνη : δίνει το χέρι και απλώνει γέφυρες επικοινωνίας, για να διαβούμε απέναντι, να σπάσουμε τα φράγματα της μοναχικότητας του εδώ και τώρα και μέσα από τη μοναδική ερμηνεία του κάθε Άλλου στα λόγια μας, να αντιληφθούμε τον κόσμο με μεγαλύτερη ευρύτητα, με μεγαλύτερη ευρυχωρία.
Αυτό σημαίνει επίσης  ότι η  Λογοτεχνία δεν μπορεί να είναι αποκομμένη απο το κοινωνικό γίγνεσθαι. Χρειάζεται να έχει κοινωνικούς δεσμούς, δηλαδή να περιέχει ένα κοινωνικό αποτύπωμα.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Ως πρώτο πρόβλημα θα εντόπιζα τον εκδοτικό πληθωρισμό, ο οποίος είναι συνυφασμένος με την γραφομανία των Νεοελλήνων.  Η υπερπροσφορά απαξιώνει το παραγόμερνο είδος και  αποπροσανατολίζει τον ενδιαφερόμενο αναγνώστη. Σε μεγάλα βιβλιοπωλεία οργανώνονται συχνά“ποιητικές βραδυές”, που πλαισιώνονται από πρόσωπα της κοινωνικής δικτύωσης των συγγραφέων, παρά με άτομα σχετικά με την λογοτεχνία.
Ως δεύτερο πρόβλημα εντοπίζω την παρακμή της παιδείας και ειδικότερα της ποιητικής παιδείας, τόσο των αναγνωστών , όσο και των συγγραφέων/ ποιητών.
Ως τρίτο πρόβλημα θα έθετα την θεματολογία. Όπως προανέφερα η ποίηση χρειάζεται να έχει ένα κοινωνικό αποτύπωμα. Σήμερα η ποίηση είναι αρκετά ασαφής, θα έλεγα δεν έχει αρχή , μέση ή τέλος. Γυρνάς την σελίδα σ` ένα βιβλίο και δεν σου έχει απομείνει κάτι. Δεν δίνει μία πρόταση, έναν προβληματισμό. 
Αυτή η τελευταία μου πρόταση είναι και το τέταρτο πρόβλημα. Είναι σα να μην υπάρχει κοινό να απευθυνθεί. Αλήθεια πού απευθύνονται τα σημερινά ποιήματα; 

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Ποίηση είναι το πιο βαθύ προσωπικό βίωμα- που ζητά από τους Αναγνώστες δια του Λόγου Της- να φανεί στο Φως! Είναι αυτή η επικοινωνία του ατομικού λόγου ύπαρξης του ποιητή  με τους άλλους λόγους ύπαρξης, αυτούς των Αναγνωστών του.
Κατά την άποψή μου το ποίημα «τελειοποιείται» μόνο, όταν το παραλάβει ο Αναγνώστης και το κάνει δικό του.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Γράφω από παιδί. Από τα παιδικά μου ακόμη χρόνια, η ποίηση ήταν για μένα ένας τρόπος να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο με μεγαλύτερη πληρότητα, να βάζω τις σκέψεις μου σε μία «τάξη». Μπορούσα μέσα από τη ποίηση, να βρω απαντήσεις στα ερωτήματα, που τότε με απασχολούσαν για τον κόσμο που με περιέβαλλε. 

6. Γιατί γράφετε;

Εδώ και χρόνια αναρωτιέμαι γιατί γράφω άραγε, υπάρχει ποτέ ένα γιατί;
Νομίζω ότι τα λόγια από μόνα τους βγαίνουν στο χαρτί, σα να `ναι εγκλωβισμένα και να ζητούν μια διέξοδο διαφυγής κι εγώ είμαι μόνο το μέσο, το χέρι που κρατά το κονδυλοφόρο να γράψει στο χαρτί ή στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή.
Τότε τι φυλακίζει τα λόγια;
Είναι το ανεκπλήρωτο του καθένα, τελείως διαφορετικό για το κάθε άνθρωπο, που ματαιωμένο καθώς τού πισωγυρίζει , δεν αντέχει να μένει μέσα του αβίωτο και να θαφτεί. Θέλει να προτείνει κάτι καλύτερο, ένα διαφορετικό τρόπο να συμβαίνουν τα πράγματα . Κι επειδή σήμερα-αλλά κι από πάντα- οι γλώσσες και οι λέξεις τους είναι τόσες πολλές μα και τόσο λίγες ταυτόχρονα για να περιγράψουν το μέσα μας , εκεί στο βαθύ μας εαυτό υπάρχουν τα θραύσματα της «ενιαίας επικοινωνιακής γλώσσας » όλων των ανθρώπων. 
Πιστεύω πολύ στο συλλογικό ασυνείδητο, δηλ.  στην αποθηκευμένη εκείνη ενέργεια του Σύμπαντος στην οποία γινόμαστε όλοι συμμέτοχοι. Πιστεύω λοιπόν,  ότι μέρος αυτού αποτελεί και η Ποίηση, αυτή που σήμερα παράγουμε, που άυριο θα παραχθεί  και αυτή που έχει παραχθεί ανά τους αιώνες.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Το ποίημα ξεπετάγεται από μόνο του! Οποιαδήποτε έκφανση της ζωής μπορεί να αποτελέσει θέμα έμπνευσης. Η ποίηση δεν «προγραμματίζεται»…. Απλά συμβαίνει, σα να είναι γραμμένη μέσα μας!
Για παράδειγμα οι ηλεκτρικές συσκευές, που πρωτίστως ως νοικοκυρά χρησιμοποιώ στη καθημερινότητα, μου έδωσαν την ιδέα για τη ποιητική συλλογή “Οι συσκευές μου σε χρονοκαθυστέρηση” , την οποία σημειωτέον την έβγαλα αμέσως σε e-book με τη βοήθεια της ιστοσελίδας  «www.apostaktirio.gr»  ως αντί-δωρο στον αναγνώστη. Στη πραγματικότητα μέσα στη ποιητική αυτή συλλογή  γίνεται ένας διάλογος  με τη Τεχνολογία, που «εκπροσωπεί» κάθε ηλεκτρική συσκευή και λίγο-πολύ καλείται ο καθένας μας, να τοποθετηθεί στο ερώτημα, κατά πόσον η ζωή του έχει αλλοτριωθεί από τη τεχνολογία και κατ` επέκταση κατά πόσον ο καθένας μας έχει αποκλίνει από τους βασικούς προσανατολισμούς στη ζωή του, λόγω της τεχνολογίας, του καταναλωτισμού κ.λ.π.
Τα ποιήματά μου τα κρατώ σχεδόν στην αρχική τους μορφή, όπως ξεπετάγονται. Τα ξαναδιαβάζω πολλές φορές στη συνέχεια ακόμη και φωναχτά , για να δω πώς ακούγονται και πιθανόν αλλάζω λίγο τη σειρά των λέξεων, ή αντικαθιστώ κάποιες λέξεις. Γενικά κάνω μικρές και λίγες διορθώσεις. Ωστόσο δεν πιστεύω ότι ένα ποίημα είναι «τέλειο». 
Κατά την άποψή μου το ποίημα «τελειοποιείται» μόνο, όταν το παραλάβει ο Αναγνώστης και το κάνει δικό του. Τότε εκπληρώνεται.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Μου αρέσει να πειραματίζομαι με διάφορα λογοτεχνικά είδη αλλά και με διάφορα υλικά δημιουργώντας αντικείμενα, είτε από επανάχρηση παλιών υλικών (άχρηστα  cd , παλιά ξύλα, καλαπόδια, πηλό, πετραδάκια, πλαστελίνη, φελλό) είτε από επεξεργασία πρωτογενών υλικών, όπως το ξύλο με τη ξυλογλυπτική.  Γενικά μου αρέσει πολύ η διαδικασία, να ανακαλύπτει κανείς νέους τρόπους δημιουργίας και μέσα από αυτό το ταξίδι, νέους τρόπους «να υπάρχει» . Μοιάζει κι αυτό με τη ποίηση. Στη πραγματικότητα όλες οι τέχνες  αλληλο-συμπληρώνονται. Σε κάποια έργα μου όπως της ποίησης και της ξυλογλυπτικής υπάρχει κοινό θέμα. Από όλα τα είδη τέχνης που καταπιάνομαι με διαφορά  προηγείται η Ποίηση. Δηλαδή η Ποίηση βάζει τη θεμελιώδη αναρώτηση και οι λοιπές τέχνες  βρίσκουν τρόπους να απαντήσουν η καθεμιά διαφορετικά.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Όπως προανέφερα με τη ποίηση ασχολούμαι από_παιδί. Έχω πάρει μέρος σε πολλούς τοπικούς & πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, αποκομίζοντας διακρίσεις. Ποιήματα κι άρθρα μου έχουν δημοσιευτεί στο τύπο ενώ έχω συμμετάσχει σε ποιητικούς αγώνες και μαραθώνιους ποίησης. Συνολικά έχω γράψει οκτώ ανέκδοτες ποιητικές συλλογές και πολλά μικρά διηγήματα.
Με ποιήματα και μικρά πεζά συμμετέχω στην ομαδική έκδοση "Οδός Ποιητών"  (εκδόσεις Μαλλιάρη -2006, ISBN-13:978-960-239-970-5), στην ομαδική έκδοση της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού του Δήμου Θερμαϊκού "Δεσμοί Λόγου & Υπόσχεσης" (εκδόσεις Μαλλιάρη-2007, ISBN-13:978-960-457-080-5) και στην έκδοση της Μεγάλης Σύγχρονης Ανθολογίας Νέας Ελληνικής Ποίησης  του  διακεκριμένου ποιητή Δημήτρη Ιατρόπουλου (εκδόσεις της “Νέας Διαστασης” 2018, ISBN: 978618-83637-1-7 ) ενώ έχω πραγματοποιήσει τρεις αυτοεκδόσεις σε πολύ περιορισμένο αριθμό αντιτύπων (χωρις ISBN) με τίτλους: “Μικρές Αντιφάσεις” - Ποίηση 2009, “Δώδεκα και τέσσερα -Μικρά διηγήματα 2009, “Οι συσκευές μου σε χρονοκαθυστέρηση “-Ποίηση 2011
Ποιήματά μου αναρτώνται σε διαδικτυακούς λογοτεχνικούς ιστοχώρους :  (poiein.gr,  vakxikon.gr, staxtes.com, perigrafis.net, enarxi.gr, emultipoetry.eu, e-charity.gr, dimitriosgogas.blogspot.com (“Οι_ποιητές_που_αγάπησα”), stixoi.info, logotexnikesanafores.blogspot.com,  dreaming-in-the-mist.blogspot.com, greeckpoetics.blogspot.com, με τα ψευδώνυμα  eugvog, kanella16 , ενώ διατηρώ το προσωπικό λογοτεχνικό ιστολόγιο (μπλογκ): http://anoixtotita.blogspot.com/.

10.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Επειδή σήμερα η ποίηση έχει γίνει λίγο … άϋλη είναι σαφές ότι δεν αποτελεί μέσον βιοπορισμού, εκτός αν αλλάξουν οι  καταναλωτικές μας ανάγκες και εμού συμπεριλαμβανόμενης. Πάντως ονειρεύομαι να μπορώ να ζω μόνο σαν ποιήτρια, ή σαν καλλιτέχνης γενικότερα.
Το τελευταίο διάστημα όλους μας έχει απασχολήσει πολύ η οικονομική κρίση. Ωστόσο έγινε γρήγορα αντιληπτό, ότι στη συνέχεια όλοι κληθήκαμε να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο που βιώνουμε τη  καθημερινότητα. Η ποίηση από μόνη της είναι και ένας τρόπος επαναπροσδιορισμού της. Θα έλεγα να προσπαθήσουμε όλοι να κάνουμε πράξη όσα γράφουμε ή όσα διαβάζουμε και νιώθουμε ότι μας αφορούν. Σίγουρα τότε ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. 

11. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Όπως προανέφερα είναι πληθωρρική. Οι 600 ή 700 νέοι ποιητικοί τίτλοι που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, αν πολλαπλασιαστούν με το τέσσερα ή το πέντε δηλ. χρόνια  που μεσολαβούν συνήθως μεταξύ δύο εκδοτικών εμφανίσεων του ίδιου ποιητή, μας κάνουν γύρω στους 3.000 ποιητές εκδοτικά ενεργούς. Και στον αριθμό αυτό δεν περιλαμβάνονται καν όσοι, επίσης πολυάριθμοι, δημοσιεύουν κατά κύριο λόγο ή αποκλειστικά στο διαδίκτυο ή τυπώνουν τα βιβλία τους εκτός εμπορίου και χωρίς αριθμό ISBN (όπως το έχω κάνει κι εγώ η ίδια), ώστε να καταγραφούν. Πλέον οι ποιητικές συλλογές που κυκλοφορούν, ακόμη και οι εκδιδόμενες από γνωστούς και αναγνωρισμένους οίκους, τυπώνονται εν όλω ή εν μέρει με έξοδα των συγγραφέων, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την ποιότητα του περιεχομένου τους, τον αριθμό των αντιτύπων και την διακίνηση του βιβλίου. Διότι πλέον πελάτης ενός εκδότη δεν είναι ο Αναγνώστης παρά ο συγγραφέας!

12. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Υπάρχουν στατιστικές αναφορές γι αυτό το ερώτημα και πλέον με την τρέλα των εφαρμογών για τα κινητά τηλέφωνα μπορεί να προκύψει και κάποιο app! Αν θα παρατηρήσετε τα στατιστικά των ευπώλητων , ειδικά στην κατηγορία της ποίησης θα διαπιστώσετε, ότι στα ευπώλητα ανήκουν ήδη αναγνωρισμένοι ποιητές: Καβάφης, Καρυωτάκης, Ρίτσος, Ελύτης, Βάρναλης, Σεφέρης, Δημουλά,  Έλιοτ, Χικμέτ, Νερούντα, κ.α.
Η ποίηση χρειάζεται να έχει κοινωνικό αποτύπωμα. Να δίνει πρόταση για έναν καλύτερο κόσμο. Να απευθύνεται.

13. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Ήδη επιλέγω και τι δύο μορφές. Ας πούμε σε ένα ταξίδι με βολεύει περισσότερο το ψηφιακό βιβλίο, γιατί μπορώ να έχω ολόκληρη βιβλιοθήκη  σε μικρή συσκευή και προσαρμογή της γραμματοσειράς, ώστε να μην χρειάζεται να κουβαλώ μαζί μου πρεσβυωπικά γυαλιά. Επίσης για λόγους προσβασιμότητας σε άτομα με προβλήματα όρασης , θα μπορούσε το ηλεκτρονικό βιβλίο να μετατραπεί και σε ομιλόν.  Από την άλλη πλευρά το έντυπο προϋποθέτει μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης , μια συγκεκριμένη τελετουργία ας πούμε, που βοηθά καλύτερα στην κατανόηση του περιεχομένου του κι έχει μεγαλύτερη αμεσότητα δηλ. δεν μεσολαβούν άλλα μέσα μεταξύ βιβλίου και αναγνώστη. Στο ηλεκτρονικό βιβλίο χρειάζεται εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες. Πάντως το έντυπο παραμένει ισχυρό και για λόγους αρχειοθέτησης,  καθώς οι βιβλιοθήκες πρέπει να προσαρμοστούν στη νεα πραγματικότητα. 

14.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Θεωρώ ότι και η ίδια είμαι “νέα” λογοτέχνης. Δεν ανήκω στο κλασσικό σύστημα λογοτεχνικής παραγωγής , οπότε δεν μπορώ να δώσω πρακτικές συμβουλες , εκτός από το να ...διαβάζει πολύ λογοτεχνία .

15. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Μέσα στο καλοκαίρι διάβασα πολλά ηλεκτρονικά βιβλια, που κατέβασα από το διαδίκτυο από τις  ιστοσελίδες: openbook.gr, free-ebooks.gr, tovivlio.net. Επίσης διάβασα αρκετά “χάρτινα” βιβλία, που μου δώρισαν ή αγόρασα από μόνη μου από τα ξεπουλήματα των βιβλιοπωλείων. 

16. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Κυρίως ποίηση διαβάζω, αγαπημένοι : Καβάφης, Καρυωτάκης, Ρίτσος, Ελύτης, Βάρναλης, Σεφέρης, Αναγνωστάκης, Πατρίκιος,  Σαχτούρης, Εμπειρίκος, Χριστιανόπουλος, Καρέλλη, Δημουλά, Ρουκ, Γ.Υφαντής, Κ.Μόντης, Μάνος Ελευθερίου. 
Από λογοτέχνες ξεχωρίζω: Αρη Αλεξάνδρου, Γ.Ιωάννου, Κ.Ταχτσή, Μ.Δούκα, Μ.Καραπάνου, Ε.Φακίνου, Μ.Κουμανταρέα,  Α.Σαμαράκη, Σ.Τσίρκα, Γ.Χειμωνά.
Από ξένους λογοτέχνες αγαπώ πολύ:  Ε.Εσσε, Γκ. Γκραας,  Κάφκα, Ελιοτ,  Β.Γουλφ, Τ.Μαν, Ν.Λέσσιγκ,                  (θεατρικά) Μπρεχτ , Μπέκετ, Λόρκα , Μπύχνερ , Στρίντμπεργκ, Ιψεν , Πιραντέλλο
Ξένη ποίηση:  Αχματοβα,  Έντζενσμπέργκερ,Paul Celan, Τρακλ, Στηβενς Γουαλας, Γητς.

17. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Αν κρίνετε από τους αγαπημενους συγγραφείς τα βιβλία ειναι πολλά!

18. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Μπορεί να πραγματοποιήσω μία συνολική έκδοση των ποιημάτων μου (δηλαδή ποιητική ανθολογία περίπου 160 σελίδων), προσπαθώντας όμως να αποφύγω την παθολογία του συστήματος παραγωγής λογοτεχνικών έργων.



*     *     *


ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΡΟΥΧΩΝ
(της Ευγενίας Βογιατζή)


Το ρεύμα το νυχτερινό ας εκμεταλλευτώ,
μήπως και του μισθού μου
την απώλεια ισορροπήσω.
Το πλυντήριο με χρονοκαθυστέρηση
θα βάλω,
κι όσο εγώ τάχα θα ξεκουράζομαι,
για την αυριανή της εύρεσης δουλειάς 
ανεμοδούρα,
τους συλλογισμούς μου ο κάδος του θα στύβει.
Θα τους απλώσω να λιαστούν, 
ν `αεριστούν
να τεντωθούν,
στον ήλιο να μικρόβια να φύγουν,
του Ο.Α.Ε.Δ ο λεκές διεισδυτικός,
κανένα απορρυπαντικό δεν τον ξεπλένει…


Από την ποιητική συλλογή: “Οι συσκευές μου σε χρονοκαθυστέρηση -2011” 




ΙΚΕΑ ΦΑΜΙΛΥ
(της Ευγενίας Βογιατζή)


Αχ ! πόσο θλιβερό είναι το βλέμμα,
των άνεργων που συνωστίζονται
στο πρωινό του εστιατορίου του ΙΚΕΑ!
Kαθώς σπρώχνουν το δίσκο τους,
στη μεταφορική των πιάτων ταινία 
εποφθαλμιούν την γενναιοδωρία της μαγείρισσας,
καθώς με βιάση τα πιάτα τους γεμίζει , 
του μενού του ενός ευρώ.

Αχ ! πόσο ευγνώμον είναι το βλέμμα
των συνταξιούχων, που συνωστιζονται
στις πυκνοβαλμένες καρέκλες,
της τραπεζαρίας του ΙΚΕΑ.
Καθώς με αργές κινήσεις κι ομιλίες
βάζουν στην άκρη την τυροπιττα και τον καφέ,
του μενού του ενός ευρώ,
από τις τσέπες τους ξεπηδούν
σπιτικά κουλουράκια, πλεκτά
και αναβράζοντα δισκία για τους πόνους.

Αχ ! πόσο χαρούμενοι είναι οι υπερήλικοι,
που αργοσέρνουν τα βήματα στην επιπλαγορά
και χαζεύουν κρεβατοκάμαρες και παιδικά παιχνίδια.
Με το μπαστούνι, το τρίποδο και αγκαζέ
δίνουν μια νότα ευτυχίας,
γιατί, πού ξέρεις αύριο;

ΥΓ: το παρόν ΔΕΝ  αποτελεί διαφήμιση της συγκεκριμένης  επιπλοαγοράς
                                                                                  
Από την ποιητική συλλογή :”Η Ενική μας Πληθυντικότητα“2017





ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ
(της Ευγενίας Βογιατζή)


Όχι από τα χαραγμένα μονοπάτια,
μέσα από το γρασίδι
μ` αρέσει να βαδίζω
ακόμη και στα πάρκα τα καλοσχεδιασμένα,
αυτά που οριοθετούν σαφώς
οι πλακοστρώσεις κι οι βραχόκηποι.
Μ` αρέσει να κλωτσώ
παρείσακτα πεσμένα φύλλα,
όσα γλιτώνουν από τις μηχανές
της σκούπας αναρρόφησης
και χαρτιά να συναντώ πεσμένα
από τα παγωτά
των άτακτων νηπίων.
Μ` αρέσει να τραβώ με τις πατούσες μου,
γραμμές αυθόρμητης επιθυμίας
διερχομένων περιπατητών,
ώστε οι μελλοντικοί  σχεδιαστές
των πάρκων ν` αντιληφθούν
πόσο απερίσκεπτες                                                                                        μελέτες υλοποίησαν…

Από την ποιητική συλλογή: ”Μικρές Aντιφάσεις, 2009“



*     *     *



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗ
Η Ευγενία Βογιατζή γεννήθηκε το 1963 στη Δράμα και μένει στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Α.Π.Θ. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, ενώ τη τελευταία εικοσαετία εργάζεται ως τεχνικός υπάλληλος των Ο.Τ.Α.
Με τη ποίηση ασχολείται από_παιδί. Έχει πάρει μέρος σε πολλούς τοπικούς & πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, αποκομίζοντας διακρίσεις. Ποιήματα κι άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στο τύπο ενώ έχει συμμετάσχει σε ποιητικούς αγώνες και μαραθώνιους ποίησης. Συνολικά έχει γράψει οκτώ ανέκδοτες ποιητικές συλλογές και πολλά μικρά διηγήματα.
Με ποιήματα και μικρά πεζά συμμετέχει στην ομαδική έκδοση "Οδός Ποιητών"  (εκδόσεις Μαλλιάρη -2006, ISBN-13:978-960-239-970-5), στην ομαδική έκδοση της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού του Δήμου Θερμαϊκού "Δεσμοί Λόγου & Υπόσχεσης" (εκδόσεις Μαλλιάρη-2007, ISBN-13:978-960-457-080-5) και στην έκδοση της Μεγάλης Σύγχρονης Ανθολογίας Νέας Ελληνικής Ποίησης  του  διακεκριμένου ποιητή Δημήτρη Ιατρόπουλου (εκδόσεις της “Νέας Διαστασης” 2018, ISBN: 978618-83637-1-7 ) ενώ έχει πραγματοποιήσει τρεις αυτοεκδόσεις σε πολύ περιορισμένο αριθμό αντιτύπων (χωρις ISBN) με τίτλους: “Μικρές Αντιφάσεις” - Ποίηση 2009, “Δώδεκα και τέσσερα -Μικρά διηγήματα 2009, “Οι συσκευές μου σε χρονοκαθυστέρηση “-Ποίηση 2011
Ποιήματά της αναρτώνται σε διαδικτυακούς λογοτεχνικούς ιστοχώρους :  (poiein.gr,  vakxikon.gr, staxtes.com, perigrafis.net, enarxi.gr, emultipoetry.eu, e-charity.gr, dimitriosgogas.blogspot.com (“Οι_ποιητές_που_αγάπησα”), stixoi.info, logotexnikesanafores.blogspot.com,  dreaming-in-the-mist.blogspot.com, greeckpoetics.blogspot.com, με τα ψευδώνυμα  eugvog, kanella16 , ενώ διατηρεί το προσωπικό λογοτεχνικό ιστολόγιο (μπλογκ): http://anoixtotita.blogspot.com/
Ερασιτεχνικά ασχολείται με τη ξυλογλυπτική και τις μικροκατασκευές με ξύλο, πηλό και άλλα φυσικά υλικά  συμμετέχοντας κατά καιρούς σε ομαδικές εκθέσεις εικαστικών της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού των Δήμων Θεσσαλονίκης, Θερμαϊκού, Θάσου και πρώην Μίκρας καθώς και της πρώην  Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.




*     *     *


ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ: 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ 

ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ 

ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΠΑΤΗΣΕ 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μανιφέστο