Άδειο το παγκάκι
Πριν λίγο καιρό καθόμασταν εκεί μαζί. Δεν αποχωρίστηκε τη θωριά μας.
Θαρρώ πως τη βλέπω μπροστά στο λιμάνι.
Εκεί με πρωτοφίλησες μάρτυρας το παγκάκι.
Εκεί με πήρες αγκαλιά, και κάθισες δίπλα μου.
Έμεινε εκεί η ανάμνηση και η στιγμή που ζήσαμε.
Μα εγώ νοσταλγώ να καθίσω και πάλι σαν την πρώτη φορά και να έρθεις να με πάρεις αγκαλιά στο άδειο παγκάκι...
Μαρία Παλιούρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου