Η γυναίκα μου - Ποίημα του Γεώργιου Μολφέτα

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ

Η γυναίκα μου, σαν κούκλα με το νέο της φουστάνι,

στον περίπατο σαν βγαίνει είδες νάζι που το κάνει;

-Προσκυνώ! της λέει ο ένας. –Δούλος σας, της λέει ο άλλος.

Και εγώ ωσάν μεγάλος της Ευρώπης διπλωμάτης

αντιχαιρετώ τους φίλους συμπεριπατών σιμά της.

Γυναικούλα μου, ποιος είναι ο ξανθός με τα μουστάκια;

-Παίζαμε μαζί, μου λέει, όταν ήμαστε παιδάκια.

-Αμ αυτός ο μαυρογένης;

-Αυτός είναι ο κουμπάρος της κουμπάρας της Ελένης.

-Και αυτός που περπατάει σα μουλάρι που κλοτσάει;

-Μου τον είχανε συστήσει τις προάλλες σ’ ένα τσάι.

-Αμ αυτός που `χει βαμμένα τα μουστάκια και τα γένια;

-Ουφ! λογαριασμούς γυρεύεις! Δεν είναι δική σου έγνοια.

 Βγάνε  σ’ όλους το καπέλο και ποιοι είναι και τι θέλουν

 να με ερωτάς δεν θέλω!...

Μωρέ κόσμο που γνωρίζει η γυναίκα μου αυτή!

Πώς δεν τσ’ έρχεται η ιδέα να με βγάλει βουλευτή;

Γεώργιος Μαλφέτας